Οι 4 γκαρντ που απογείωσαν το ελληνικό μπάσκετ! (vids)

Ως γνωστόν το ελληνικό μπάσκετ είναι το καμάρι του ελληνικού αθλητισμού αδιαλείπτως τα τελευταία 30 χρόνια! Συγκεκριμένα η "καλαθοσφαίριση", όπως ονομάζεται ελληνιστί το μπάσκετ, βρίσκεται στην καθημερινότητα του μέσου Έλληνα, από τη δεκαετία του ΄80, δηλ. από την εποχή που μεγαλουργούσε ο καταπληκτικός Άρης των Γκάλη και Γιαννάκη και κυρίως από το 1987, όταν η Ελλάδα, με τις δύο θρυλικές πλέον βολές του Αργύρη Καμπούρη, κέρδιζε στον τελικό του Ευρωμπάσκετ τη Σοβιετική Ένωση με 103-101 και κατακτούσε το πρωτάθλημα Ευρώπης!

Πολλοί βέβαια μπορεί δικαιολογημένα να υποστηρίξουν ότι το ελληνικό μπάσκετ είχε γνωρίσει μεγάλες επιτυχίες και πριν τη δεκαετία του ΄80, καθώς η εθνική μας ομάδα το πρώτο της μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ, το είχε κατακτήσει από το 1949 και ήταν χρώματος "χάλκινου", ενώ το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο σε διασυλλογικό επίπεδο είχε έρθει στη χώρα μας, ήδη από το 1968! Για την ακρίβεια, η ΑΕΚ εκείνης της εποχής, στηριζόμενη αποκλειστικά σε Έλληνες παίκτες όπως: o Γιώργος Αμερικάνος, o Χρήστος Ζούπας, o Γιώργος Τρόντζος, o Λάκης Τσάβας, o Αίας Λαρεντζάκης, o Στέλιος Βασιλειάδης, o Αντώνης Χρηστέας, o Νίκος Νεσιάδης, o Πέτρος Πετράκης και o Ανδρέας Δημητριάδης και υπό την τεχνική καθοδήγηση του Νίκου Μήλα κατέκτησε το κύπελλο κυπελλούχων Ευρώπης, νικώντας στον τελικό τη Σλάβια Πράγας με 89-82! Για ιστορικούς και μόνο λόγους αξίζει να αναφέρω ότι ο τελικός έγινε στο Καλλιμάρμαρο, μπροστά σε 80.000 φιλάθλους! Όμως εμένα θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω μαζί τους, καθώς παρά το γεγονός ότι το μπάσκετ είχε μεγάλες επιτυχίες και πριν τη δεκαετία του ΄80, η καθιέρωση του μπάσκετ ως εθνικού μας αθλήματος και η είσοδος του διαμέσου της τηλεόρασης στα σπίτια όλων των Ελλήνων εγινε ακριβώς στα θρυλικά, για όσους τα έζησαν, 80s! Μετά τη δεκαετία του ΄80 ακολουθεί η επίσης επιτυχημένη δεκαετία του ΄90, η εποχή που η τηλεόραση δείχνει όλους σχεδόν τους αγώνες της Α1 και οι ελληνικές ομάδες διεκδικούν πλέον, με περισσότερες πιθανότητες από ποτέ την κατάκτηση της Ευρωλίγκας! Τελικά το πρώτο πρωτάθλημα Ευρώπης το κατακτά πρώτος ο Παναθηναϊκός το 1996 και ακολουθεί ο Ολυμπιακός την αμέσως επόμενη χρονιά! Δυστυχώς όμως, παρά τις πολλές ελληνικές επιτυχίες σε διασυλλογικό επίπεδο, στην Εθνική ομάδα η κατάσταση δεν είναι το ίδιο καλή, γιατί μπορεί οι "μικρές εθνικές" να σαρώνουν (με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος από την εθνική Νέων το 1995!), αλλά η Εθνική Ανδρών πάει από αποτυχία σε αποτυχία, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να τερματίσει 16η και τελευταία στο Ευρωμπάσκετ του 1999... Η είσοδος της καινούριας χιλιετίας, δεν φέρνει κάποια αλλαγή στο ομοσπονδιακό μας συγκρότημα, το οποίο πηγαίνει στο Ευρωπαϊκό της Αττάλειας για το χρυσό και τερματίζει στην ένατη θέση! Σε διασυλλογικό επίπεδο ο Παναθηναϊκός ανήκει πλέον στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά η "επίσημη αγαπημένη", ο στυλοβάτης του φίλαθλου μπασκετικού κοινού και όχι μόνο, δεν δείχνει να μπορεί να αντέξει τη "βαριά κληρονομιά" της ομάδας του Γκάλη και του Γιαννάκη... Η κατάσταση δείχνει να αλλάζει από το 2004 και τους Ολυμπιακούς της Αθήνας, όπου μπορεί η Εθνική μας να τερματίζει πέμπτη και να μην καταφέρνει για ακόμα μία φορά να πάρει μετάλλιο, αλλά κάτι είναι διαφορετικό.... Όσοι κοιτούσαν τις εμφανίσεις της ελληνικής ομάδας προσεκτικά μπορούσαν να δουν ότι η Εθνική μας είχε πλέον μία εντελώς διαφορετική νοοτροπία εν συγκρίσει με το παρελθόν και 4 εξαίρετους γκαρντ: τον Θοδωρή Παπαλουκά, τον Δημήτρη Διαμαντίδη, τον Βασίλη Σπανούλη και τον Νίκο Ζήση! Αυτή η "μαγική" τετράδα οδήγησε την Ελλάδα στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, στο Βελιγράδι την αμέσως επόμενη χρονιά και στην κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθληματης Ιαπωνίας το 2006! Μάλιστα στην Ιαπωνία, ας μην λησμονούμε ότι το χρυσό χάθηκε από υπερβολικό ενθουσιασμό μετά την επική νίκη της ελληνικής ομάδας επί των Ηνωμένων Πολιτειών στον ημιτελικό!Η τελευταία κοινή εμφάνιση των 4 σούπερ σταρ με τη γαλανόλευκη φανέλα έγινε το 2007, στο Ευρωμπάσκετ, αλλά στα ημιτελικά με την Ισπανία, ο διαιτητής έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να μην μπορέσει η Ελλάδα να υπερασπιστεί τα σκήπτρα της, στον μεγάλο τελικό. Μετά τη λήξη εκείνης της διοργάνωσης, ο Θοδωρής Παπαλουκάς αποσύρθηκε από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και τίποτα πια δεν ήταν το ίδιο. Το σημερινό κείμενο λοιπόν, είναι αφιερωμένο σε αυτούς. Την τετράδα που έβαλε ξανά το μπάσκετ στα ελληνικά σπίτια!

Θοδωρής Παπαλουκάς

Ο Θοδωρής Παπαλουκάς γεννήθηκε στις 8 Μαϊου 1977 και έκανε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα στον Εθνικό Ελληνορώσων, εν συνεχεία αγωνίστηκε στους Αμπελόκηπους, ενώ από το 1997 έως το 1999 έγινε κάτοικος Νοτίων Προστείων, φορώντας τη φανέλα της Δάφνης. Το 1999 κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα στην καριέρα του, καθώς από τη Δάφνη παίρνει μεταγραφή στην ιστορική ομάδα της Νέας Σμύρνης, τον Πανιώνιο. Οι εντυπωσιακές του εμφανίσεις στο κλειστό της οδού Αρτάκης τον στέλνουν το 2001 στον Ολυμπιακό με συμβόλαιο διάρκειας 4 ετών!

Τη σεζόν 2001-02 κατακτά τον πρώτο του τίτλο με τη φανέλα των "ερυθρόλευκων", ο οποίος ήταν το κύπελλο Ελλάδας, αλλά οι Πειραιώτες δεν δείχνουν εμπιστοσύνη στις ικανότητες του και τον αφήνουν ελεύθερο για να πάει στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας! Αυτό κατά πάσα πιθανότητα ήταν και το μεγαλύτερο λάθος της σύγχρονης ιστορίας του Ολυμπιακού.

Στην ΤΣΣΚΑ ο Παπαλουκάς θα κάτσει για 6 χρόνια και θα γράψει ιστορία με χρυσά γράμματα, μία ιστορία τόσο σπουδαία που θα τον τοποθετήσει στο πάνθεον του ευρωπαϊκού και του παγκοσμίου μπάσκετ! Για του λόγου το αληθές ο Παπαλουκάς από το 2002-2008 που φορούσε τη φανέλα της ομάδας του στρατού κατέκτησε 6 Πρωταθλήματα Ρωσίας, 3 Κύπελλα Ρωσίας και 2 πρωταθλήματα Ευρώπης τις σεζόν 2005-06 και 2007-08! Επιπλέον αναδείχθηκε Καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης για το 2006, MVP της Ευρωλίγκας για την περίοδο 2006-2007, MVP του Final 4 της Ευρωλίγκας της περιόδου 2005-2006, 2 φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας (τις περιόδους 2005-06 και 2006-07) και 1 φορά μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας την περίοδο 2007-08 !

Παράλληλα την ίδια εποχή που ο Έλληνας άσσος αγωνιζόταν στη Ρωσία, συμμετείχε και στις μεγάλες επιτυχίες της Εθνικής Ελλάδας τη διετία 2005-06, τόσο στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 2005, όσο και στην κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2006 στην Ιαπωνία!

Το καλοκαίρι του 2008 τελικά, αποφάσισε να επαναπατριστεί, φορώντας και πάλι τα ¨ερυθρόλευκα" έως και το 2011. Στη δεύτερη θητεία του στον Ολυμπιακό ο "Τεό" κατέκτησε 2 ακόμα κύπελλα Ελλάδας, ενώ κατάφερε να συμμετάσχει και στον τελικό της Ευρωλίγκας με τους Πειραιώτες το 2009.

Την τελευταία σεζόν ο Θοδωρής Παπαλουκάς αγωνίστηκε στο Τελ Αβίβ με τη φανέλα της Μακάμπι, κατακτώντας το πρωτάθλημα και το κύπελλο Ισραήλ.

Αναλυτικά οι τίτλοι του Παπαλουκά σε διασυλλογικό επίπεδο:

3 Κύπελλα Ελλάδας (τις περιόδους 2001/2002, 2009/10 και 2010/11 με τον Ολυμπιακό). 6 Πρωταθλήματα Ρωσίας (τις περιόδους 2003-2008 με την ΤΣΣΚΑ) 3 Κύπελλα Ρωσίας (τις περιόδους 2005-2007 με την ΤΣΣΚΑ) 1 Πρωτάθλημα Ισραήλ 1 Κύπελλο Ισραήλ 2 φορές Πρωταθλητής Ευρωλίγκας (τις περιόδους 2005/06 και 2007/08 με την ΤΣΣΚΑ) 1 Triple Crown (την περίοδο 2005/06 με την ΤΣΣΚΑ) Συμμετοχή σε 8 συνεχόμενα Final Four (τις περιόδους 2003-2010, 6 με την ΤΣΣΚΑ και 2 με τον Ολυμπιακό).

Οι τίτλοι του Παπαλουκά με την Εθνική Ελλάδας:

7 Τουρνουά Ακρόπολης (2000, 2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008) Χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ 2005 Αργυρό μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ 2006

Οι ατομικές διακρίσεις του Παπαλουκά:

Καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης για το 2006. MVP της Ευρωλίγκας για την περίοδο 2006-2007. MVP του Final 4 της Ευρωλίγκας της περιόδου 2005-2006. 2 φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας (τις περιόδους 2005-06 και 2006-07). 2 φορές μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας (τις περιόδους 2007-08 και 2008-09). Αναδεικνύεται ως ένας απο τους 50 κορυφαίους συντελεστές στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ (Φεβρουάριος 2008). 8ος στο σύστημα Tendex (με 2.013 πόντους) στην ιστορία της Ευρωλίγκα (21 Απριλίου 2009) 1ος σε ασίστ (με 733) στην ιστορία της Ευρωλίγκα (21 Απριλίου 2009) 1ος σε ασίστ (με 135) στην Ευρωλίγκα την περίοδο 2006-07 1ος σε ασίστ (με 14) στη διάρκεια ενός αγώνα της Ευρωλίγκα (με τη φανέλα του Ολυμπιακού στις 2 Δεκεμβρίου 2009) 1ος σε ασίστ (με 13) στη διάρκεια ενός αγώνα play-off της Ευρωλίγκα (με τη φανέλα του Ολυμπιακού στις 24 Μαρτίου 2009 εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης) Έγινε ο πρώτος που έσπασε το φράγμα των 600 ασίστ στην ιστορία της Ευρωλίγκα. 1ος σε ασίστ (με 42) στη φάση τορ-16 της Ευρωλίγκα (στον αγώνα ΤΣΣΚΑ-Μπαρτσελόνα 62-64 μοιράζοντας 10 ασίστ έφτασε τις 42 - Μάρτιος 2008). 1ος σε ασίστ στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκα 2008/09 2ος σε ασίστ (με 13) στη διάρκεια ενός αγώνα της Ευρωλίγκα (με τη φανέλα του Ολυμπιακού στις 24 Μαρτίου 2009 εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης) 2ος σε ασίστ στη φάση TOP 16 της Ευρωλίγκα 2008/09 2ο καλύτερο ρεκόρ σε ασίστ (με 135) κατά τη διάρκεια μίας σεζόν στην Ευρωλίγκα 3ος σε ασίστ (με 105) στην Ευρωλίγκα την περίοδο 2007-08 1ος σε κλεψίματα (με 263) στην ιστορία της Ευρωλίγκα (21 Απριλίου 2009) 2ος σε ευστοχία σε δίποντα στη φάση TOP 16 της Ευρωλίγκα 2008/09 3ος σε ευστοχία σε δίποντα στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκα 2008/09 3ος σε κλεψίματα στη φάση TOP 16 της Ευρωλίγκα 2008/09 Μέλος της καλύτερης πεντάδας του Ευρωμπάσκετ 2005. Μέλος της καλύτερης πεντάδας του Μουντομπάσκετ 2006 Μέλος της καλύτερης δεκάδας της Ευρωλίγκα για τη δεκαετία 2000-2010

Δείτε στιγμιότυπα από τα "μαγικά" του Θοδωρή Παπαλουκά!

Δημήτρης Διαμαντίδης

Ο Δημήτρης Διαμαντίδης γεννήθηκε στην Καστοριά στις 6 Μαϊου του 1980 και ξεκίνησε την καριέρα του, στην ομώνυμη ομάδα το 1994. Στην Καστοριά παρέμεινε ως το 1999 όταν και έκανε το μεγάλο βήμα, μετακομίζοντας στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του Ηρακλή. Στη συμπρωτεύουσα ο Διαμαντίδης έκατσε για μία πενταετία, βγάζοντας "μάτια" με την απόδοση του και με τα καταπληκτικά (αμυντικά κατά κύριο λόγο) προσόντα του. Έτσι το 2004 ο Σέρβος τεχνικός των "πρασίνων", Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αποφάσισε να τον φέρει στην Αθήνα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού. Στους "πράσινους" ο "3D" παραμένει μέχρι και σήμερα, έχοντας κατακτήσει τα... πάντα τόσο σε διασυλλογικό, όσο και σε ατομικό επίπεδο! Για την ακρίβεια ο "παίκτης-διαμάντι" στον Παναθηναϊκό έχει κατακτήσει 7 Πρωταθλήματα Ελλάδας, 6 Κύπελλα Ελλάδας και 3 Πρωταθλήματα Ευρώπης, ενώ αριθμεί και πλειάδα ατομικών διακρίσεων όπως: 2 φορές MVP του φάιναλ φορ Ευρωλίγκας ( 2007, 2011), 6 φορές καλύτερος αμυντικός της Ευρωλίγκας (2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011), 3 φορές στην κορυφαία πεντάδα της Ευρωλίγκα (2007, 2011, 2012), Κορυφαίος Ευρωπαίος παίκτης της χρονιάς 2007 και 1 φορά κορυφαίος παίκτης της Ευρωλίγκας το 2011! Παράλληλα έχει κατακτήσει με την Εθνική ομάδα το Πρωτάθλημα Ευρώπης του 2005 και το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας το 2006.

Αναλυτικά οι τίτλοι του Δημήτρη Διαμαντίδη σε διασυλλογικό επίπεδο:

7 Πρωταθλήματα Ελλάδας 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011 6 Κύπελλα Ελλάδας 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012 3 Πρωταθλήματα Ευρώπης το 2007,το 2009 και το 2011

Οι τίτλοι του Διαμαντίδη με την Εθνική ομάδα:

Ασημένιο μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2001 7 κατακτήσεις τουρνουά Ακρόπολης: (2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2010) 2φορές MVP του τουρνουά Ακρόπολης: (2005, 2006) Πρωταθλητής Ευρώπης 2005 πρώτος σε ασίστ στο Ευρωμπάσκετ του 2005 στην κορυφαία πεντάδα στο Ευρωμπάσκετ 2005 χρυσό στο διεθνές τουρνουά Στάνκοβιτς το 2006 ασημένιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2006

Οι ατομικές διακρίσεις του Διαμαντίδη:

9 φορές All-Star στην Α1 Ανδρών: (2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011) 8 φορές στην κορυφαία πεντάδα του πρωταθλήματος: (2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2010, 2011, 2012) 5 φορές MVP του πρωταθλήματος: (2004, 2006, 2007, 2008, 2011) 6 φορές καλύτερος αμυντικός της Ευρωλίγκας (2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011) 3 φορές στην κορυφαία πεντάδα της Ευρωλίγκα (2007, 2011, 2012) 2 φορές MVP του φάιναλ φορ Ευρωλίγκας ( 2007, 2011) 2 φορές πρώτος σε ασίστ στο ελληνικό πρωτάθλημα: (2007, 2010) 2 Τριπλ Κράουν: (2007, 2009) Κορυφαίος Ευρωπαίος παίκτης της χρονιάς 2007 Έλληνας αθλητής της χρονιάς (2007) MVP του κυπέλλου Ελλαδας: (2009) Στην κορυφαία δεκάδα της Ευρωλίγκας για τη δεκαετία 2001-2010: (2010) κορυφαίος παίκτης της Ευρωλίγκας το 2011 Πρώτος σε ασίστ στην Ευρωλίγκα το 2011) Κορυφαίος αμυντικός του ελληνικού πρωταθλήματος για το 2011 Πρώτος στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος σε ασίσ Πρώτος σε κλεψίματα στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος

Δείτε τον άνθρωπο-χταπόδι Δημήτρη Διαμαντίδη να καταπίνει τους αντιπάλους του!

 

Βασίλης Σπανούλης

Ο Βασίλης Σπανούλης γεννήθηκε στη Λάρισα στις 7 Αυγούστου 1982 και η πρώτη ομάδα που αγωνίστηκε ήταν ο Κεραυνός Λάρισας το 1998 σε ηλικία 16 ετών. Το ταλέντο του όμως, ξεχώρισε αμέσως και έτσι την επόμενη σεζόν πήγε στη μεγάλη ομάδα της πόλης το Γ.Σ. Λάρισας, ο οποίος αγωνιζόταν τότε στην Α2. Από το Γυμναστικό βρέθηκε 2 χρόνια αργότερα, το 2001 στο Μαρούσι, όπου και αποτέλεσε επί μία τετραετία μέλος της εξαιρετικής ομάδας που είχε δημιουργήσει ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ενώ παράλληλα αναδείχθηκε και σε φυσικό ηγέτη του συλλόγου των Βορείων Προαστείων.

Τότε ήρθε η ώρα για το μεγάλο βήμα στην καριέρα του Βασίλη Σπανούλη, ο οποίος το 2005 πήγε στον Παναθηναϊκό, κατακτώντας το πρωτάθλημα και το κύπελλο Ελλάδας του 2006. Η σεζόν 2006-07 τον βρίσκει με μία ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση στην καριέρα του, καθως πλέον o "V-Span" ήταν παίκτης των Houston Rockets, αλλά η κατάληξη ήταν απογοητευτική και έτσι την επόμενη σεζόν επαναπατρίζεται, φορώντας και πάλι τα "πράσινα". Η δεύτερη θητεία του "Kill Bill" στο "τριφύλλι" διήρκεσε 3 χρόνια και του χάρισε 3 πρωταθλήματα Ελλάδας, 2 κύπελλα και την Ευρωλίγκα του 2009!

To 2010, όμως και μετά από αρκετά επιτυχημένα χρόνια στον Παναθηναϊκό, παίρνει τη μεγάλη απόφαση και πηγαίνει στον "αιώνιο αντίπαλο" των "πρασίνων", τον Ολυμπιακό. Στον Ολυμπιακό καταφέρνει γρήγορα να αναδειχθεί σε ηγέτη της ομάδας και να κατακτήσει αρχικά το κύπελλο Ελλάδας του 2011 και εν συνεχεία την Ευρωλίγκα του 2012 και το πρωτάθλημα Ελλάδας της ίδιας χρονιάς.

Παράλληλα ο Βασίλης Σπανούλης ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας του 2005 που κατέκτησε το πρωτάθλημα Ευρώπης στο Βελιγράδι, της Εθνικής που πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2006 στην Ιαπωνία, αλλά και του ομοσπονδιακού συγκροτήματος που κατάφερε να πάρει το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας το 2009, παρά τις πολλές και σοβαρές ελλείψεις.

Αναλυτικά οι τίτλοι του Βασίλη Σπανούλη σε διασυλλογικό επίπεδο:

Ολυμπιακός

1 Πρωταθλήμα Ελλάδας: 2012 1 Κύπελλο Ελλάδος: 2011 1 Πρωτάθλημα Euroleague: 2012

Παναθηναϊκός

4 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 2006, 2008, 2009, 2010 3 Κύπελλα Ελλάδας: 2006, 2008, 2009 1 Πρωτάθλημα Euroleague: 2009

Οι τίτλοι του Σπανούλη με την Εθνική Ελλάδας μπάσκετ:

Χάλκινο μετάλλιο στο FIBA Europe Under-18 το 2000 Ασημένιο μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2001 Χρυσό μετάλλιο στο πρωτάθλημα FIBA Europe Under-20 το 2002 Νικητής σε 5 Τουρνουά Ακρόπολις: 2004, 2005, 2006, 2007, 2008 Χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2005 Νικητής το 2006 στο Stanković Continental Champions' Cup Ασημένιο μετάλλιο στο FIBA World Championship (Μουντομπάσκετ) του 2006 Χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2009

Οι ατομικές διακρίσεις του Σπανούλη:

Μέλος της All-Euroleague First Team για το έτος 2011-12 Πολυτιμότερος παίκτης στα Final Four της Ευρωλίγκας το 2009 και το 2012 Πολυτιμότερος παίκτης της Ευρωλίγκας για το Φεβρουάριο του 2012 Πολυτιμότερος παίκτης στο Τουρνουά Ακρόπολις 2007

Δείτε τον Βασίλη Σπανούλη να "ζαλίζει" τους αντιπάλους με τις ντρίμπλες του!

Νίκος Ζήσης

Ο Νίκος Ζήσης γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1983 στη Θεσσαλονίκη και ξεκίνησε την μπασκετική του καριέρα στην "ιστορική" ΧΑΝΘ( για όσους δεν γνωρίζουν είναι η ομάδα που έφερε το μπάσκετ στην Ελλάδα) το 1996 σε ηλικία, μόλις, 13 ετών. Το 2000 και παρά το γεγονός ότι δεν είχε καν ενηλικιωθεί ακόμα μετακομίζει στην Αθήνα για λογαριασμό της ΑΕΚ. Η Ένωση στο πρόσωπο του νεαρού γκαρντ διέκρινε από νωρίς όλα εκείνα τα στοιχεία που τον μετέτρεψαν αργότερα σε έναν από τους κορυφαίους Έλληνες περιφερειακούς!

Από την πρώτη του κιόλας χρονιά στην ΑΕΚ ο Ζήσης κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας, ενώ παράλληλα αναδείχθηκε κορυφαίος νέος παίκτης του ελληνικού πρωταθλήματος για το 2001! Την επόμενη σεζόν ο Ζήσης θα αποτελέσει έναν από τους κύριους παίκτες της "καταπληκτικής" εκείνης ομάδας των "κιτρινόμαυρων" που κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας του 2002, βοηθώντας τα μέγιστα στο να γυρίσει η σειρά των τελικών με τον Ολυμπιακό, από το 0-2 στο 3-2!

Στην ΑΕΚ ο Ζήσης θα κάτσει έως το 2005, όταν και θα αποφασίσει να ξενιτευτεί για λογαριασμό της Μπενετόν Τρεβίζο. Στο Τρεβίζο ο Ζήσης θα κάτσει έως το 2007, κατακτώντας ένα κύπελλο , ένα πρωτάθλημα και ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας. Το μεγάλο όμως βήμα στην καριέρα του θα το πραγματοποιήσει το 2007, όταν και θα πάει στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας! Στη Ρωσία ο Έλληνας άσσος θα γίνει συμπαίκτης με τον Θοδωρή Παπαλουκά και θα πραγματοποιήσει ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα του, όταν το 2008 θα κατακτήσει με τη φανέλα της ομάδας του "στρατού" την Ευρωλίγκα! Μέχρι το 2009 που έφυγε από την ΤΣΣΚΑ ο Ζήσης θα κατακτήσει επιπλέον και 2 πρωταθλήματα Ρωσίας.

Το 2009 ο Έλληνας άσσος επιστρέφει στην Ιταλία για λογαριασμό της Σιένα, με τη φανέλα της Μοντεπάσκι ο Νίκος Ζήσης θα κατακτήσει 3 πρωταθλήματα Ιταλίας, 3κύπελλα Ιταλίας και 3 Σούπερ Καπ. Το καλοκαίρι του 2012 ο Ζήσης υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τη Μπιλμπάο.

Παράλληλα ο Νίκος Ζήσης ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας του 2005 που κατέκτησε το πρωτάθλημα Ευρώπης στο Βελιγράδι, αλλά και της ελληνικής αποστολής που πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2006 στην Ιαπωνία, Τέλος συμμετείχε στην Εθνική ομάδα που πήρε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας το 2009.

Αναλυτικά οι τίτλοι του Νίκου Ζήση σε διασυλλογικό επίπεδο:

Κυπελλούχος Ελλάδας 2001 Πρωταθλητής Ελλάδας 2002 4 φορές πρωταθλητής Ιταλίας (2006, 2010, 2011, 2012) 4 φορές κυπελλούχος Ιταλίας (2006–07, 2009–10, 2010–11, 2011–12) 4 ιταλικά σούπερ καπ (2007, 2010, 2011, 2012) 1 Ευρωλίγκα (2008) 2 Ρωσικά πρωταθλήματα (2008, 2009) Ένα πρωτάθλημα Ενωμένης Λίγκας (2008–09)

Οι τίτλοι του Ζήση με την Εθνική Ελλάδας

Ασημένιο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό κάτω των 16 του 1999 Πρώτος σκόρερ στο Πανευρωπαϊκό κάτω των 16 του 1999 Στην κορυφαία πεντάδα του τουρνουά Άλμπερτ Σβάιτσερ το 2000 Χάλκινο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό κάτω των 18 του 2000 Ασημένιο μετάλλιο στους Μεσογειακούς αγώνες του 2001 Χρυσό μεταλλιο στο Πανευρωπαϊκό κάτω των 20 του 2002 MVP στο Πανευρωπαϊκό κάτω των 20 του 2002 7 κατακτήσεις τουρνουά Ακρόπολης(2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010) Πρωταθλητής Ευρώπης 2005 Χάλκινο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό του 2009

Οι ατομικές διακρίσεις του Νίκου Ζήση

Κορυφαίος Καινούριος Έλληνας παίκτης της Α1 το 2001 2 φορές στους All Star του ελληνικού πρωταθλήματος: (2004, 2005) κορυφαίος νέος Ευρωπαίος παίκτης για το 2005

Δείτε τον Νίκο Ζήση να εκτελεί όπως πάντα άλλωστε!

 

Όταν ξεχνάς το παρελθόν σου δεν έχεις μέλλον!

 

Η Εθνική μπάσκετ ήταν ανέκαθεν το καμάρι αυτής της χώρας σε αθλητικό επίπεδο! Η Εθνική ομάδα που διεκδικούσε σε σταθερή βάση μετάλλια, η ομάδα που πάντα ξεχείλιζε και ξεχειλίζει ακόμα από ταλέντο, η "επίσημη αγαπημένη"! Η Εθνική μπάσκετ ήταν πάντα η ζωντανή απόδειξη ότι το μπάσκετ ήταν, είναι και θα είναι το εθνικό μας άθλημα, η βασική αιτία για να γεμίζουν κάθε καλοκαίρι τα ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ σε όλη την Ελλάδα, η αιτία περηφάνιας του κάθε Έλληνα, που μπορεί σε άλλα αθλήματα να ήταν κομπάρσος, αλλά σε αυτό ήταν ο πρωταγωνιστής!

Θυμάμαι ακόμα με νοσταλγία, τον εαυτό μου πιτσιρικά να παίζω μπάσκετ, στα ανοιχτά γήπεδα της Νέας Μάκρης. Άλλες φορές στο γηπεδάκι πίσω από το δημαρχείο, άλλες φορές στο ανοιχτό της Ανατολής, άλλες στην Αγία Μαρίνα, άλλες στο σπίτι μου, αρχικά στη μπασκέτα που είχε βάλει ο πατέρας μου στην ελιά και αργότερα μιας και ήμουν ήδη έφηβος και ήθελα περισσότερο χώρο και κυρίως... ύψος στη μπασκέτα στο δρόμο!

Με το μπάσκετ υπήρχε ένα... δέσιμο και μία αγάπη που δεν υπήρχε με τα άλλα αθλήματα και οφείλω να ομολογήσω ότι αυτό συνέβαινε και με τους φίλους μου ανεξαρτήτως ομάδας, είχαμε τρέλα με την "σπυριάρα"! Δεν ξέρω αν έτυχε να είμαστε πολλοί "μπασκετικοί" στη Μάκρη, ή αν αυτο συνέβαινε και συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα (να πω την αλήθεια, νομίζω ότι ισχύει το δεύτερο), αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι αυτή η τρέλα δεν υπήρχε τόσο ούτε λόγω Παναθηναϊκού, ούτε λόγω Ολυμπιακού, αλλά... λόγω Εθνικής! Αν μη τι άλλο για αυτό είμαι σίγουρος... Μπορεί να διαφωνούσαμε στα πολιτικά, μπορεί να διαφωνούσαμε στα αθλητικά, αλλά με την Εθνική μας έπιανε ένα δέος, ήταν το καμάρι μας.

Ποιος δεν θυμάται το χρυσό το 2005 στο Βελιγράδι ή την νίκη επί της Dream Team το 2006(ας μην ξεχνάμε, ότι ήμασταν και είμαστε η μόνη χώρα στην ιστορία που κέρδισε τις ΗΠΑ, πλήρεις!!!); Ποιος δε θυμάται την ανατροπή απέναντι στη Σλοβενία από το -17 λίγα λεπτά πριν τη λήξη του ματς; Το τρίποντο του Διαμαντίδη απέναντι στη Γαλλία; Το χάλκινο το 2009 στην Πολωνία, που ήταν πιο σημαντικό και από χρυσό; Θα μπορούσα να γράφω χιλιάδες λέξεις για όλα αυτά, αλλά ας επανέλθουμε στο θέμα μας...  

Η Εθνική, λοιπόν αποτελούσε ανέκαθεν το καμάρι μας, μία από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου, που όλοι θαύμαζαν και απεύχονταν να αντιμετωπίσουν, ακόμα και οι Αμερικάνοι..! Αυτή όμως η ομάδα έγινε μύθος, στηριζόμενη στο "μυαλό" και το ύψος των περιφερειακών της, στηριζόμενη στη σφιχτή της άμυνα γενικά και την άμυνα ζώνης ειδικά, στηριζόμενη σε οργανωμένες επιθέσεις, στηριζόμενη σε συγκεκριμένα συστήματα, αλλά και στην αυτοπεποίθηση των παικτών της.  

Η αυτοπεποίθηση των διεθνών, προερχόταν από το γεγονός, ότι κατά βάθος ξέρανε και ξέραμε, ότι στο μπάσκετ, αυτή η χώρα δεν ήταν ελλαδίτσα, αλλά θηρίο, που αν το πλήγωνες ή το υποτιμούσες θα σε τσάκιζε όσο μεγάλο όνομα και αν ήσουν, αν δεν με πιστεύετε, ρωτήστε, τον Λεμπρόν Τζέημς ή τον Ντιρκ Νοβίτζκι, ακόμα και τον Τόνι Πάρκερ και θα σας πουν τι εστί Ελλάδα.

Αυτή λοιπόν την ιστορία, φάνηκε ότι δεν τη σεβάστηκε καθόλου ο Ηλίας Ζούρος, με τον τρόπο που παρέταξε την ομάδα στο Προολυμιακό, με αποτέλεσμα να γνωρίσουμε αυτό τον ντροπιαστικό αποκλεισμό από τη Νιγηρία. Η άμυνα ζώνης αντικαταστάθηκε από το man to man, που έκανε τον Καϊμακόγλου έρμαιο στις ορέξεις των ιδιαιτέρως αθλητικών Νιγηριανών, η οργανωμένη επίθεση από τον run and gun, ένα στυλ παιχνιδιού, του οποίου το ρυθμό μόνο ο Σπανούλης μπορεί να ακολουθήσει, βοήθειες στην άμυνα δεν υπήρξαν ποτέ και έτσι η Ελλάδα μετά από πάρα πολλά χρόνια, δεν θα συμμετέχει σε τελική φάση διεθνούς διοργάνωσης!

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν και ελαφρυντικά για τον Έλληνα τεχνικό, καθώς η εθνική είχε πολλές απουσίες βασικών παικτών, ενώ όπως είπε και ο ίδιος: "Kάναμε μόλις 10 προπονήσεις καθώς δεν προλαβαίναμε", αλλά ειλικρινά μπορεί αυτό να αποτελεί δικαιολογία σε μία ήττα από τη Νιγηρία; Μάλλον όχι...

Το θέμα και κλείνω με αυτό είναι το εξής: Η Ελλάδα έχει μία σημαντική ιστορία στο παγκόσμιο μπάσκετ, έχει συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού, συγκεκριμένα ατού και συγκεκριμένα δυνατά σημεία, έχει μία παράδοση στο χώρο που διαρκεί χρόνια και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει με 10 προπονήσεις....

Ο Ηλίας Ζούρος είναι ένας πολύ καλός τεχνικός και ελπίζω, εφόσον παραμείνει στην Εθνική να καταλάβει ο λάθος του και να το διορθώσει, γιατί αν και του χρόνου στο Ευρωμπάσκετ, η Ελλάδα συνεχίσει αυτό το ανούσιο και αμερικανόφερτο run and gun, ξεχνώντας το δικό της στυλ παιχνιδιού, με το οποίο έχει διαπρέψει διαχρονικά, η κατάληξη θα είναι και πάλι η ίδια: Ύβρις-τίσις-νέμεσις.  

Υγ1. Το έγραψα αυτό το άρθρο, όχι για τίποτα άλλο, αλλά για να συνεχίσουν τα παιδιά στα ανοιχτά να παίζουν μπάσκετ....  

Υγ2. Το μεγαλύτερο κρίμα είναι ότι αυτή η Εθνική έχει πολύ ταλέντο για να το χαραμίζει τόσο άδοξα.