Οι 4 γκαρντ που απογείωσαν το ελληνικό μπάσκετ! (vids)

Ως γνωστόν το ελληνικό μπάσκετ είναι το καμάρι του ελληνικού αθλητισμού αδιαλείπτως τα τελευταία 30 χρόνια! Συγκεκριμένα η "καλαθοσφαίριση", όπως ονομάζεται ελληνιστί το μπάσκετ, βρίσκεται στην καθημερινότητα του μέσου Έλληνα, από τη δεκαετία του ΄80, δηλ. από την εποχή που μεγαλουργούσε ο καταπληκτικός Άρης των Γκάλη και Γιαννάκη και κυρίως από το 1987, όταν η Ελλάδα, με τις δύο θρυλικές πλέον βολές του Αργύρη Καμπούρη, κέρδιζε στον τελικό του Ευρωμπάσκετ τη Σοβιετική Ένωση με 103-101 και κατακτούσε το πρωτάθλημα Ευρώπης!

Πολλοί βέβαια μπορεί δικαιολογημένα να υποστηρίξουν ότι το ελληνικό μπάσκετ είχε γνωρίσει μεγάλες επιτυχίες και πριν τη δεκαετία του ΄80, καθώς η εθνική μας ομάδα το πρώτο της μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ, το είχε κατακτήσει από το 1949 και ήταν χρώματος "χάλκινου", ενώ το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο σε διασυλλογικό επίπεδο είχε έρθει στη χώρα μας, ήδη από το 1968! Για την ακρίβεια, η ΑΕΚ εκείνης της εποχής, στηριζόμενη αποκλειστικά σε Έλληνες παίκτες όπως: o Γιώργος Αμερικάνος, o Χρήστος Ζούπας, o Γιώργος Τρόντζος, o Λάκης Τσάβας, o Αίας Λαρεντζάκης, o Στέλιος Βασιλειάδης, o Αντώνης Χρηστέας, o Νίκος Νεσιάδης, o Πέτρος Πετράκης και o Ανδρέας Δημητριάδης και υπό την τεχνική καθοδήγηση του Νίκου Μήλα κατέκτησε το κύπελλο κυπελλούχων Ευρώπης, νικώντας στον τελικό τη Σλάβια Πράγας με 89-82! Για ιστορικούς και μόνο λόγους αξίζει να αναφέρω ότι ο τελικός έγινε στο Καλλιμάρμαρο, μπροστά σε 80.000 φιλάθλους! Όμως εμένα θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω μαζί τους, καθώς παρά το γεγονός ότι το μπάσκετ είχε μεγάλες επιτυχίες και πριν τη δεκαετία του ΄80, η καθιέρωση του μπάσκετ ως εθνικού μας αθλήματος και η είσοδος του διαμέσου της τηλεόρασης στα σπίτια όλων των Ελλήνων εγινε ακριβώς στα θρυλικά, για όσους τα έζησαν, 80s! Μετά τη δεκαετία του ΄80 ακολουθεί η επίσης επιτυχημένη δεκαετία του ΄90, η εποχή που η τηλεόραση δείχνει όλους σχεδόν τους αγώνες της Α1 και οι ελληνικές ομάδες διεκδικούν πλέον, με περισσότερες πιθανότητες από ποτέ την κατάκτηση της Ευρωλίγκας! Τελικά το πρώτο πρωτάθλημα Ευρώπης το κατακτά πρώτος ο Παναθηναϊκός το 1996 και ακολουθεί ο Ολυμπιακός την αμέσως επόμενη χρονιά! Δυστυχώς όμως, παρά τις πολλές ελληνικές επιτυχίες σε διασυλλογικό επίπεδο, στην Εθνική ομάδα η κατάσταση δεν είναι το ίδιο καλή, γιατί μπορεί οι "μικρές εθνικές" να σαρώνουν (με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος από την εθνική Νέων το 1995!), αλλά η Εθνική Ανδρών πάει από αποτυχία σε αποτυχία, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να τερματίσει 16η και τελευταία στο Ευρωμπάσκετ του 1999... Η είσοδος της καινούριας χιλιετίας, δεν φέρνει κάποια αλλαγή στο ομοσπονδιακό μας συγκρότημα, το οποίο πηγαίνει στο Ευρωπαϊκό της Αττάλειας για το χρυσό και τερματίζει στην ένατη θέση! Σε διασυλλογικό επίπεδο ο Παναθηναϊκός ανήκει πλέον στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά η "επίσημη αγαπημένη", ο στυλοβάτης του φίλαθλου μπασκετικού κοινού και όχι μόνο, δεν δείχνει να μπορεί να αντέξει τη "βαριά κληρονομιά" της ομάδας του Γκάλη και του Γιαννάκη... Η κατάσταση δείχνει να αλλάζει από το 2004 και τους Ολυμπιακούς της Αθήνας, όπου μπορεί η Εθνική μας να τερματίζει πέμπτη και να μην καταφέρνει για ακόμα μία φορά να πάρει μετάλλιο, αλλά κάτι είναι διαφορετικό.... Όσοι κοιτούσαν τις εμφανίσεις της ελληνικής ομάδας προσεκτικά μπορούσαν να δουν ότι η Εθνική μας είχε πλέον μία εντελώς διαφορετική νοοτροπία εν συγκρίσει με το παρελθόν και 4 εξαίρετους γκαρντ: τον Θοδωρή Παπαλουκά, τον Δημήτρη Διαμαντίδη, τον Βασίλη Σπανούλη και τον Νίκο Ζήση! Αυτή η "μαγική" τετράδα οδήγησε την Ελλάδα στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, στο Βελιγράδι την αμέσως επόμενη χρονιά και στην κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθληματης Ιαπωνίας το 2006! Μάλιστα στην Ιαπωνία, ας μην λησμονούμε ότι το χρυσό χάθηκε από υπερβολικό ενθουσιασμό μετά την επική νίκη της ελληνικής ομάδας επί των Ηνωμένων Πολιτειών στον ημιτελικό!Η τελευταία κοινή εμφάνιση των 4 σούπερ σταρ με τη γαλανόλευκη φανέλα έγινε το 2007, στο Ευρωμπάσκετ, αλλά στα ημιτελικά με την Ισπανία, ο διαιτητής έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να μην μπορέσει η Ελλάδα να υπερασπιστεί τα σκήπτρα της, στον μεγάλο τελικό. Μετά τη λήξη εκείνης της διοργάνωσης, ο Θοδωρής Παπαλουκάς αποσύρθηκε από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και τίποτα πια δεν ήταν το ίδιο. Το σημερινό κείμενο λοιπόν, είναι αφιερωμένο σε αυτούς. Την τετράδα που έβαλε ξανά το μπάσκετ στα ελληνικά σπίτια!

Θοδωρής Παπαλουκάς

Ο Θοδωρής Παπαλουκάς γεννήθηκε στις 8 Μαϊου 1977 και έκανε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα στον Εθνικό Ελληνορώσων, εν συνεχεία αγωνίστηκε στους Αμπελόκηπους, ενώ από το 1997 έως το 1999 έγινε κάτοικος Νοτίων Προστείων, φορώντας τη φανέλα της Δάφνης. Το 1999 κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα στην καριέρα του, καθώς από τη Δάφνη παίρνει μεταγραφή στην ιστορική ομάδα της Νέας Σμύρνης, τον Πανιώνιο. Οι εντυπωσιακές του εμφανίσεις στο κλειστό της οδού Αρτάκης τον στέλνουν το 2001 στον Ολυμπιακό με συμβόλαιο διάρκειας 4 ετών!

Τη σεζόν 2001-02 κατακτά τον πρώτο του τίτλο με τη φανέλα των "ερυθρόλευκων", ο οποίος ήταν το κύπελλο Ελλάδας, αλλά οι Πειραιώτες δεν δείχνουν εμπιστοσύνη στις ικανότητες του και τον αφήνουν ελεύθερο για να πάει στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας! Αυτό κατά πάσα πιθανότητα ήταν και το μεγαλύτερο λάθος της σύγχρονης ιστορίας του Ολυμπιακού.

Στην ΤΣΣΚΑ ο Παπαλουκάς θα κάτσει για 6 χρόνια και θα γράψει ιστορία με χρυσά γράμματα, μία ιστορία τόσο σπουδαία που θα τον τοποθετήσει στο πάνθεον του ευρωπαϊκού και του παγκοσμίου μπάσκετ! Για του λόγου το αληθές ο Παπαλουκάς από το 2002-2008 που φορούσε τη φανέλα της ομάδας του στρατού κατέκτησε 6 Πρωταθλήματα Ρωσίας, 3 Κύπελλα Ρωσίας και 2 πρωταθλήματα Ευρώπης τις σεζόν 2005-06 και 2007-08! Επιπλέον αναδείχθηκε Καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης για το 2006, MVP της Ευρωλίγκας για την περίοδο 2006-2007, MVP του Final 4 της Ευρωλίγκας της περιόδου 2005-2006, 2 φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας (τις περιόδους 2005-06 και 2006-07) και 1 φορά μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας την περίοδο 2007-08 !

Παράλληλα την ίδια εποχή που ο Έλληνας άσσος αγωνιζόταν στη Ρωσία, συμμετείχε και στις μεγάλες επιτυχίες της Εθνικής Ελλάδας τη διετία 2005-06, τόσο στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 2005, όσο και στην κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2006 στην Ιαπωνία!

Το καλοκαίρι του 2008 τελικά, αποφάσισε να επαναπατριστεί, φορώντας και πάλι τα ¨ερυθρόλευκα" έως και το 2011. Στη δεύτερη θητεία του στον Ολυμπιακό ο "Τεό" κατέκτησε 2 ακόμα κύπελλα Ελλάδας, ενώ κατάφερε να συμμετάσχει και στον τελικό της Ευρωλίγκας με τους Πειραιώτες το 2009.

Την τελευταία σεζόν ο Θοδωρής Παπαλουκάς αγωνίστηκε στο Τελ Αβίβ με τη φανέλα της Μακάμπι, κατακτώντας το πρωτάθλημα και το κύπελλο Ισραήλ.

Αναλυτικά οι τίτλοι του Παπαλουκά σε διασυλλογικό επίπεδο:

3 Κύπελλα Ελλάδας (τις περιόδους 2001/2002, 2009/10 και 2010/11 με τον Ολυμπιακό). 6 Πρωταθλήματα Ρωσίας (τις περιόδους 2003-2008 με την ΤΣΣΚΑ) 3 Κύπελλα Ρωσίας (τις περιόδους 2005-2007 με την ΤΣΣΚΑ) 1 Πρωτάθλημα Ισραήλ 1 Κύπελλο Ισραήλ 2 φορές Πρωταθλητής Ευρωλίγκας (τις περιόδους 2005/06 και 2007/08 με την ΤΣΣΚΑ) 1 Triple Crown (την περίοδο 2005/06 με την ΤΣΣΚΑ) Συμμετοχή σε 8 συνεχόμενα Final Four (τις περιόδους 2003-2010, 6 με την ΤΣΣΚΑ και 2 με τον Ολυμπιακό).

Οι τίτλοι του Παπαλουκά με την Εθνική Ελλάδας:

7 Τουρνουά Ακρόπολης (2000, 2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008) Χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ 2005 Αργυρό μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ 2006

Οι ατομικές διακρίσεις του Παπαλουκά:

Καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης για το 2006. MVP της Ευρωλίγκας για την περίοδο 2006-2007. MVP του Final 4 της Ευρωλίγκας της περιόδου 2005-2006. 2 φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας (τις περιόδους 2005-06 και 2006-07). 2 φορές μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας (τις περιόδους 2007-08 και 2008-09). Αναδεικνύεται ως ένας απο τους 50 κορυφαίους συντελεστές στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ (Φεβρουάριος 2008). 8ος στο σύστημα Tendex (με 2.013 πόντους) στην ιστορία της Ευρωλίγκα (21 Απριλίου 2009) 1ος σε ασίστ (με 733) στην ιστορία της Ευρωλίγκα (21 Απριλίου 2009) 1ος σε ασίστ (με 135) στην Ευρωλίγκα την περίοδο 2006-07 1ος σε ασίστ (με 14) στη διάρκεια ενός αγώνα της Ευρωλίγκα (με τη φανέλα του Ολυμπιακού στις 2 Δεκεμβρίου 2009) 1ος σε ασίστ (με 13) στη διάρκεια ενός αγώνα play-off της Ευρωλίγκα (με τη φανέλα του Ολυμπιακού στις 24 Μαρτίου 2009 εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης) Έγινε ο πρώτος που έσπασε το φράγμα των 600 ασίστ στην ιστορία της Ευρωλίγκα. 1ος σε ασίστ (με 42) στη φάση τορ-16 της Ευρωλίγκα (στον αγώνα ΤΣΣΚΑ-Μπαρτσελόνα 62-64 μοιράζοντας 10 ασίστ έφτασε τις 42 - Μάρτιος 2008). 1ος σε ασίστ στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκα 2008/09 2ος σε ασίστ (με 13) στη διάρκεια ενός αγώνα της Ευρωλίγκα (με τη φανέλα του Ολυμπιακού στις 24 Μαρτίου 2009 εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης) 2ος σε ασίστ στη φάση TOP 16 της Ευρωλίγκα 2008/09 2ο καλύτερο ρεκόρ σε ασίστ (με 135) κατά τη διάρκεια μίας σεζόν στην Ευρωλίγκα 3ος σε ασίστ (με 105) στην Ευρωλίγκα την περίοδο 2007-08 1ος σε κλεψίματα (με 263) στην ιστορία της Ευρωλίγκα (21 Απριλίου 2009) 2ος σε ευστοχία σε δίποντα στη φάση TOP 16 της Ευρωλίγκα 2008/09 3ος σε ευστοχία σε δίποντα στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκα 2008/09 3ος σε κλεψίματα στη φάση TOP 16 της Ευρωλίγκα 2008/09 Μέλος της καλύτερης πεντάδας του Ευρωμπάσκετ 2005. Μέλος της καλύτερης πεντάδας του Μουντομπάσκετ 2006 Μέλος της καλύτερης δεκάδας της Ευρωλίγκα για τη δεκαετία 2000-2010

Δείτε στιγμιότυπα από τα "μαγικά" του Θοδωρή Παπαλουκά!

Δημήτρης Διαμαντίδης

Ο Δημήτρης Διαμαντίδης γεννήθηκε στην Καστοριά στις 6 Μαϊου του 1980 και ξεκίνησε την καριέρα του, στην ομώνυμη ομάδα το 1994. Στην Καστοριά παρέμεινε ως το 1999 όταν και έκανε το μεγάλο βήμα, μετακομίζοντας στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του Ηρακλή. Στη συμπρωτεύουσα ο Διαμαντίδης έκατσε για μία πενταετία, βγάζοντας "μάτια" με την απόδοση του και με τα καταπληκτικά (αμυντικά κατά κύριο λόγο) προσόντα του. Έτσι το 2004 ο Σέρβος τεχνικός των "πρασίνων", Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αποφάσισε να τον φέρει στην Αθήνα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού. Στους "πράσινους" ο "3D" παραμένει μέχρι και σήμερα, έχοντας κατακτήσει τα... πάντα τόσο σε διασυλλογικό, όσο και σε ατομικό επίπεδο! Για την ακρίβεια ο "παίκτης-διαμάντι" στον Παναθηναϊκό έχει κατακτήσει 7 Πρωταθλήματα Ελλάδας, 6 Κύπελλα Ελλάδας και 3 Πρωταθλήματα Ευρώπης, ενώ αριθμεί και πλειάδα ατομικών διακρίσεων όπως: 2 φορές MVP του φάιναλ φορ Ευρωλίγκας ( 2007, 2011), 6 φορές καλύτερος αμυντικός της Ευρωλίγκας (2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011), 3 φορές στην κορυφαία πεντάδα της Ευρωλίγκα (2007, 2011, 2012), Κορυφαίος Ευρωπαίος παίκτης της χρονιάς 2007 και 1 φορά κορυφαίος παίκτης της Ευρωλίγκας το 2011! Παράλληλα έχει κατακτήσει με την Εθνική ομάδα το Πρωτάθλημα Ευρώπης του 2005 και το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας το 2006.

Αναλυτικά οι τίτλοι του Δημήτρη Διαμαντίδη σε διασυλλογικό επίπεδο:

7 Πρωταθλήματα Ελλάδας 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011 6 Κύπελλα Ελλάδας 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012 3 Πρωταθλήματα Ευρώπης το 2007,το 2009 και το 2011

Οι τίτλοι του Διαμαντίδη με την Εθνική ομάδα:

Ασημένιο μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2001 7 κατακτήσεις τουρνουά Ακρόπολης: (2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2010) 2φορές MVP του τουρνουά Ακρόπολης: (2005, 2006) Πρωταθλητής Ευρώπης 2005 πρώτος σε ασίστ στο Ευρωμπάσκετ του 2005 στην κορυφαία πεντάδα στο Ευρωμπάσκετ 2005 χρυσό στο διεθνές τουρνουά Στάνκοβιτς το 2006 ασημένιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2006

Οι ατομικές διακρίσεις του Διαμαντίδη:

9 φορές All-Star στην Α1 Ανδρών: (2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011) 8 φορές στην κορυφαία πεντάδα του πρωταθλήματος: (2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2010, 2011, 2012) 5 φορές MVP του πρωταθλήματος: (2004, 2006, 2007, 2008, 2011) 6 φορές καλύτερος αμυντικός της Ευρωλίγκας (2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011) 3 φορές στην κορυφαία πεντάδα της Ευρωλίγκα (2007, 2011, 2012) 2 φορές MVP του φάιναλ φορ Ευρωλίγκας ( 2007, 2011) 2 φορές πρώτος σε ασίστ στο ελληνικό πρωτάθλημα: (2007, 2010) 2 Τριπλ Κράουν: (2007, 2009) Κορυφαίος Ευρωπαίος παίκτης της χρονιάς 2007 Έλληνας αθλητής της χρονιάς (2007) MVP του κυπέλλου Ελλαδας: (2009) Στην κορυφαία δεκάδα της Ευρωλίγκας για τη δεκαετία 2001-2010: (2010) κορυφαίος παίκτης της Ευρωλίγκας το 2011 Πρώτος σε ασίστ στην Ευρωλίγκα το 2011) Κορυφαίος αμυντικός του ελληνικού πρωταθλήματος για το 2011 Πρώτος στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος σε ασίσ Πρώτος σε κλεψίματα στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος

Δείτε τον άνθρωπο-χταπόδι Δημήτρη Διαμαντίδη να καταπίνει τους αντιπάλους του!

 

Βασίλης Σπανούλης

Ο Βασίλης Σπανούλης γεννήθηκε στη Λάρισα στις 7 Αυγούστου 1982 και η πρώτη ομάδα που αγωνίστηκε ήταν ο Κεραυνός Λάρισας το 1998 σε ηλικία 16 ετών. Το ταλέντο του όμως, ξεχώρισε αμέσως και έτσι την επόμενη σεζόν πήγε στη μεγάλη ομάδα της πόλης το Γ.Σ. Λάρισας, ο οποίος αγωνιζόταν τότε στην Α2. Από το Γυμναστικό βρέθηκε 2 χρόνια αργότερα, το 2001 στο Μαρούσι, όπου και αποτέλεσε επί μία τετραετία μέλος της εξαιρετικής ομάδας που είχε δημιουργήσει ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ενώ παράλληλα αναδείχθηκε και σε φυσικό ηγέτη του συλλόγου των Βορείων Προαστείων.

Τότε ήρθε η ώρα για το μεγάλο βήμα στην καριέρα του Βασίλη Σπανούλη, ο οποίος το 2005 πήγε στον Παναθηναϊκό, κατακτώντας το πρωτάθλημα και το κύπελλο Ελλάδας του 2006. Η σεζόν 2006-07 τον βρίσκει με μία ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση στην καριέρα του, καθως πλέον o "V-Span" ήταν παίκτης των Houston Rockets, αλλά η κατάληξη ήταν απογοητευτική και έτσι την επόμενη σεζόν επαναπατρίζεται, φορώντας και πάλι τα "πράσινα". Η δεύτερη θητεία του "Kill Bill" στο "τριφύλλι" διήρκεσε 3 χρόνια και του χάρισε 3 πρωταθλήματα Ελλάδας, 2 κύπελλα και την Ευρωλίγκα του 2009!

To 2010, όμως και μετά από αρκετά επιτυχημένα χρόνια στον Παναθηναϊκό, παίρνει τη μεγάλη απόφαση και πηγαίνει στον "αιώνιο αντίπαλο" των "πρασίνων", τον Ολυμπιακό. Στον Ολυμπιακό καταφέρνει γρήγορα να αναδειχθεί σε ηγέτη της ομάδας και να κατακτήσει αρχικά το κύπελλο Ελλάδας του 2011 και εν συνεχεία την Ευρωλίγκα του 2012 και το πρωτάθλημα Ελλάδας της ίδιας χρονιάς.

Παράλληλα ο Βασίλης Σπανούλης ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας του 2005 που κατέκτησε το πρωτάθλημα Ευρώπης στο Βελιγράδι, της Εθνικής που πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2006 στην Ιαπωνία, αλλά και του ομοσπονδιακού συγκροτήματος που κατάφερε να πάρει το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας το 2009, παρά τις πολλές και σοβαρές ελλείψεις.

Αναλυτικά οι τίτλοι του Βασίλη Σπανούλη σε διασυλλογικό επίπεδο:

Ολυμπιακός

1 Πρωταθλήμα Ελλάδας: 2012 1 Κύπελλο Ελλάδος: 2011 1 Πρωτάθλημα Euroleague: 2012

Παναθηναϊκός

4 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 2006, 2008, 2009, 2010 3 Κύπελλα Ελλάδας: 2006, 2008, 2009 1 Πρωτάθλημα Euroleague: 2009

Οι τίτλοι του Σπανούλη με την Εθνική Ελλάδας μπάσκετ:

Χάλκινο μετάλλιο στο FIBA Europe Under-18 το 2000 Ασημένιο μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2001 Χρυσό μετάλλιο στο πρωτάθλημα FIBA Europe Under-20 το 2002 Νικητής σε 5 Τουρνουά Ακρόπολις: 2004, 2005, 2006, 2007, 2008 Χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2005 Νικητής το 2006 στο Stanković Continental Champions' Cup Ασημένιο μετάλλιο στο FIBA World Championship (Μουντομπάσκετ) του 2006 Χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2009

Οι ατομικές διακρίσεις του Σπανούλη:

Μέλος της All-Euroleague First Team για το έτος 2011-12 Πολυτιμότερος παίκτης στα Final Four της Ευρωλίγκας το 2009 και το 2012 Πολυτιμότερος παίκτης της Ευρωλίγκας για το Φεβρουάριο του 2012 Πολυτιμότερος παίκτης στο Τουρνουά Ακρόπολις 2007

Δείτε τον Βασίλη Σπανούλη να "ζαλίζει" τους αντιπάλους με τις ντρίμπλες του!

Νίκος Ζήσης

Ο Νίκος Ζήσης γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1983 στη Θεσσαλονίκη και ξεκίνησε την μπασκετική του καριέρα στην "ιστορική" ΧΑΝΘ( για όσους δεν γνωρίζουν είναι η ομάδα που έφερε το μπάσκετ στην Ελλάδα) το 1996 σε ηλικία, μόλις, 13 ετών. Το 2000 και παρά το γεγονός ότι δεν είχε καν ενηλικιωθεί ακόμα μετακομίζει στην Αθήνα για λογαριασμό της ΑΕΚ. Η Ένωση στο πρόσωπο του νεαρού γκαρντ διέκρινε από νωρίς όλα εκείνα τα στοιχεία που τον μετέτρεψαν αργότερα σε έναν από τους κορυφαίους Έλληνες περιφερειακούς!

Από την πρώτη του κιόλας χρονιά στην ΑΕΚ ο Ζήσης κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας, ενώ παράλληλα αναδείχθηκε κορυφαίος νέος παίκτης του ελληνικού πρωταθλήματος για το 2001! Την επόμενη σεζόν ο Ζήσης θα αποτελέσει έναν από τους κύριους παίκτες της "καταπληκτικής" εκείνης ομάδας των "κιτρινόμαυρων" που κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας του 2002, βοηθώντας τα μέγιστα στο να γυρίσει η σειρά των τελικών με τον Ολυμπιακό, από το 0-2 στο 3-2!

Στην ΑΕΚ ο Ζήσης θα κάτσει έως το 2005, όταν και θα αποφασίσει να ξενιτευτεί για λογαριασμό της Μπενετόν Τρεβίζο. Στο Τρεβίζο ο Ζήσης θα κάτσει έως το 2007, κατακτώντας ένα κύπελλο , ένα πρωτάθλημα και ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας. Το μεγάλο όμως βήμα στην καριέρα του θα το πραγματοποιήσει το 2007, όταν και θα πάει στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας! Στη Ρωσία ο Έλληνας άσσος θα γίνει συμπαίκτης με τον Θοδωρή Παπαλουκά και θα πραγματοποιήσει ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα του, όταν το 2008 θα κατακτήσει με τη φανέλα της ομάδας του "στρατού" την Ευρωλίγκα! Μέχρι το 2009 που έφυγε από την ΤΣΣΚΑ ο Ζήσης θα κατακτήσει επιπλέον και 2 πρωταθλήματα Ρωσίας.

Το 2009 ο Έλληνας άσσος επιστρέφει στην Ιταλία για λογαριασμό της Σιένα, με τη φανέλα της Μοντεπάσκι ο Νίκος Ζήσης θα κατακτήσει 3 πρωταθλήματα Ιταλίας, 3κύπελλα Ιταλίας και 3 Σούπερ Καπ. Το καλοκαίρι του 2012 ο Ζήσης υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τη Μπιλμπάο.

Παράλληλα ο Νίκος Ζήσης ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας του 2005 που κατέκτησε το πρωτάθλημα Ευρώπης στο Βελιγράδι, αλλά και της ελληνικής αποστολής που πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2006 στην Ιαπωνία, Τέλος συμμετείχε στην Εθνική ομάδα που πήρε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας το 2009.

Αναλυτικά οι τίτλοι του Νίκου Ζήση σε διασυλλογικό επίπεδο:

Κυπελλούχος Ελλάδας 2001 Πρωταθλητής Ελλάδας 2002 4 φορές πρωταθλητής Ιταλίας (2006, 2010, 2011, 2012) 4 φορές κυπελλούχος Ιταλίας (2006–07, 2009–10, 2010–11, 2011–12) 4 ιταλικά σούπερ καπ (2007, 2010, 2011, 2012) 1 Ευρωλίγκα (2008) 2 Ρωσικά πρωταθλήματα (2008, 2009) Ένα πρωτάθλημα Ενωμένης Λίγκας (2008–09)

Οι τίτλοι του Ζήση με την Εθνική Ελλάδας

Ασημένιο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό κάτω των 16 του 1999 Πρώτος σκόρερ στο Πανευρωπαϊκό κάτω των 16 του 1999 Στην κορυφαία πεντάδα του τουρνουά Άλμπερτ Σβάιτσερ το 2000 Χάλκινο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό κάτω των 18 του 2000 Ασημένιο μετάλλιο στους Μεσογειακούς αγώνες του 2001 Χρυσό μεταλλιο στο Πανευρωπαϊκό κάτω των 20 του 2002 MVP στο Πανευρωπαϊκό κάτω των 20 του 2002 7 κατακτήσεις τουρνουά Ακρόπολης(2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010) Πρωταθλητής Ευρώπης 2005 Χάλκινο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό του 2009

Οι ατομικές διακρίσεις του Νίκου Ζήση

Κορυφαίος Καινούριος Έλληνας παίκτης της Α1 το 2001 2 φορές στους All Star του ελληνικού πρωταθλήματος: (2004, 2005) κορυφαίος νέος Ευρωπαίος παίκτης για το 2005

Δείτε τον Νίκο Ζήση να εκτελεί όπως πάντα άλλωστε!

 

Όταν ξεχνάς το παρελθόν σου δεν έχεις μέλλον!

 

Η Εθνική μπάσκετ ήταν ανέκαθεν το καμάρι αυτής της χώρας σε αθλητικό επίπεδο! Η Εθνική ομάδα που διεκδικούσε σε σταθερή βάση μετάλλια, η ομάδα που πάντα ξεχείλιζε και ξεχειλίζει ακόμα από ταλέντο, η "επίσημη αγαπημένη"! Η Εθνική μπάσκετ ήταν πάντα η ζωντανή απόδειξη ότι το μπάσκετ ήταν, είναι και θα είναι το εθνικό μας άθλημα, η βασική αιτία για να γεμίζουν κάθε καλοκαίρι τα ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ σε όλη την Ελλάδα, η αιτία περηφάνιας του κάθε Έλληνα, που μπορεί σε άλλα αθλήματα να ήταν κομπάρσος, αλλά σε αυτό ήταν ο πρωταγωνιστής!

Θυμάμαι ακόμα με νοσταλγία, τον εαυτό μου πιτσιρικά να παίζω μπάσκετ, στα ανοιχτά γήπεδα της Νέας Μάκρης. Άλλες φορές στο γηπεδάκι πίσω από το δημαρχείο, άλλες φορές στο ανοιχτό της Ανατολής, άλλες στην Αγία Μαρίνα, άλλες στο σπίτι μου, αρχικά στη μπασκέτα που είχε βάλει ο πατέρας μου στην ελιά και αργότερα μιας και ήμουν ήδη έφηβος και ήθελα περισσότερο χώρο και κυρίως... ύψος στη μπασκέτα στο δρόμο!

Με το μπάσκετ υπήρχε ένα... δέσιμο και μία αγάπη που δεν υπήρχε με τα άλλα αθλήματα και οφείλω να ομολογήσω ότι αυτό συνέβαινε και με τους φίλους μου ανεξαρτήτως ομάδας, είχαμε τρέλα με την "σπυριάρα"! Δεν ξέρω αν έτυχε να είμαστε πολλοί "μπασκετικοί" στη Μάκρη, ή αν αυτο συνέβαινε και συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα (να πω την αλήθεια, νομίζω ότι ισχύει το δεύτερο), αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι αυτή η τρέλα δεν υπήρχε τόσο ούτε λόγω Παναθηναϊκού, ούτε λόγω Ολυμπιακού, αλλά... λόγω Εθνικής! Αν μη τι άλλο για αυτό είμαι σίγουρος... Μπορεί να διαφωνούσαμε στα πολιτικά, μπορεί να διαφωνούσαμε στα αθλητικά, αλλά με την Εθνική μας έπιανε ένα δέος, ήταν το καμάρι μας.

Ποιος δεν θυμάται το χρυσό το 2005 στο Βελιγράδι ή την νίκη επί της Dream Team το 2006(ας μην ξεχνάμε, ότι ήμασταν και είμαστε η μόνη χώρα στην ιστορία που κέρδισε τις ΗΠΑ, πλήρεις!!!); Ποιος δε θυμάται την ανατροπή απέναντι στη Σλοβενία από το -17 λίγα λεπτά πριν τη λήξη του ματς; Το τρίποντο του Διαμαντίδη απέναντι στη Γαλλία; Το χάλκινο το 2009 στην Πολωνία, που ήταν πιο σημαντικό και από χρυσό; Θα μπορούσα να γράφω χιλιάδες λέξεις για όλα αυτά, αλλά ας επανέλθουμε στο θέμα μας...  

Η Εθνική, λοιπόν αποτελούσε ανέκαθεν το καμάρι μας, μία από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου, που όλοι θαύμαζαν και απεύχονταν να αντιμετωπίσουν, ακόμα και οι Αμερικάνοι..! Αυτή όμως η ομάδα έγινε μύθος, στηριζόμενη στο "μυαλό" και το ύψος των περιφερειακών της, στηριζόμενη στη σφιχτή της άμυνα γενικά και την άμυνα ζώνης ειδικά, στηριζόμενη σε οργανωμένες επιθέσεις, στηριζόμενη σε συγκεκριμένα συστήματα, αλλά και στην αυτοπεποίθηση των παικτών της.  

Η αυτοπεποίθηση των διεθνών, προερχόταν από το γεγονός, ότι κατά βάθος ξέρανε και ξέραμε, ότι στο μπάσκετ, αυτή η χώρα δεν ήταν ελλαδίτσα, αλλά θηρίο, που αν το πλήγωνες ή το υποτιμούσες θα σε τσάκιζε όσο μεγάλο όνομα και αν ήσουν, αν δεν με πιστεύετε, ρωτήστε, τον Λεμπρόν Τζέημς ή τον Ντιρκ Νοβίτζκι, ακόμα και τον Τόνι Πάρκερ και θα σας πουν τι εστί Ελλάδα.

Αυτή λοιπόν την ιστορία, φάνηκε ότι δεν τη σεβάστηκε καθόλου ο Ηλίας Ζούρος, με τον τρόπο που παρέταξε την ομάδα στο Προολυμιακό, με αποτέλεσμα να γνωρίσουμε αυτό τον ντροπιαστικό αποκλεισμό από τη Νιγηρία. Η άμυνα ζώνης αντικαταστάθηκε από το man to man, που έκανε τον Καϊμακόγλου έρμαιο στις ορέξεις των ιδιαιτέρως αθλητικών Νιγηριανών, η οργανωμένη επίθεση από τον run and gun, ένα στυλ παιχνιδιού, του οποίου το ρυθμό μόνο ο Σπανούλης μπορεί να ακολουθήσει, βοήθειες στην άμυνα δεν υπήρξαν ποτέ και έτσι η Ελλάδα μετά από πάρα πολλά χρόνια, δεν θα συμμετέχει σε τελική φάση διεθνούς διοργάνωσης!

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν και ελαφρυντικά για τον Έλληνα τεχνικό, καθώς η εθνική είχε πολλές απουσίες βασικών παικτών, ενώ όπως είπε και ο ίδιος: "Kάναμε μόλις 10 προπονήσεις καθώς δεν προλαβαίναμε", αλλά ειλικρινά μπορεί αυτό να αποτελεί δικαιολογία σε μία ήττα από τη Νιγηρία; Μάλλον όχι...

Το θέμα και κλείνω με αυτό είναι το εξής: Η Ελλάδα έχει μία σημαντική ιστορία στο παγκόσμιο μπάσκετ, έχει συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού, συγκεκριμένα ατού και συγκεκριμένα δυνατά σημεία, έχει μία παράδοση στο χώρο που διαρκεί χρόνια και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει με 10 προπονήσεις....

Ο Ηλίας Ζούρος είναι ένας πολύ καλός τεχνικός και ελπίζω, εφόσον παραμείνει στην Εθνική να καταλάβει ο λάθος του και να το διορθώσει, γιατί αν και του χρόνου στο Ευρωμπάσκετ, η Ελλάδα συνεχίσει αυτό το ανούσιο και αμερικανόφερτο run and gun, ξεχνώντας το δικό της στυλ παιχνιδιού, με το οποίο έχει διαπρέψει διαχρονικά, η κατάληξη θα είναι και πάλι η ίδια: Ύβρις-τίσις-νέμεσις.  

Υγ1. Το έγραψα αυτό το άρθρο, όχι για τίποτα άλλο, αλλά για να συνεχίσουν τα παιδιά στα ανοιχτά να παίζουν μπάσκετ....  

Υγ2. Το μεγαλύτερο κρίμα είναι ότι αυτή η Εθνική έχει πολύ ταλέντο για να το χαραμίζει τόσο άδοξα.

Βασίλης Ξανθόπουλος: "Στον Πανιώνιο πρόεδρος-παίκτες-προπονητής- κόσμος ήμασταν ένα"!

 

Ο Βασίλης Ξανθόπουλος ξεκίνησε την καριέρα του ως παίκτης της εφηβικής ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού, το μακρινό 1997. Λίγα χρόνια αργότερα, πήγε στον Πειραϊκό και αμέσως μετά στη Νήαρ Ηστ για να... κάνει το άλμα στον Παναθηναϊκό το 2004! Από τον Παναθηναϊκό πήγε στον ΠΑΟΚ και μετά ξανά στον Παναθηναϊκό, από όπου βρέθηκε το 2007 στον Πανιώνιο, την ομάδα, της οποίας αποδείχθηκε ηγέτης, οδηγώντας την, στην τρίτη θεση της Α1!

 Το 2009 και ενώ βρίσκεται στο πικ της καριέρας του, παίρνει μεταγραφή στο σύλλογο των Ολυμπιονικών, το Πανελλήνιο, με τον οποίο θα καταφέρει να φτάσει μέχρι και το final four του Εurocup! Δηλαδή μία από τις μεγαλύτερες διακρίσεις της καριέρας του (όπως ο ίδιος θεωρεί), αν όχι τη μεγαλύτερη! Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις τον οδήγησαν στην αποστολή της εθνικής ομάδας για το Ευρωμπάσκετ του 2011, ενώ την περσινή σεζόν ξαναπήγε στον Πανιώνιο, για να τον πάρει από το χέρι και να τον οδηγήσει και πάλι στην προνομιούχο τρίτη θέση του πρωταθλήματος!

Διαβάστε την αποκλειστική συνέντευξη του Βασίλη Ξανθόπουλου στα Νέα Σου:    

Είσαι ένας μπασκετμπολίστας, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του από την εφηβική ομάδα του Ολυμπιακού, αλλά αργότερα βρέθηκες με την φανέλα του Παναθηναϊκού. Πόσο εύκολη ήταν αυτή σου η επιλογή να πας στους «πράσινους» από ψυχολογικής άποψης; Πως σε αντιμετώπισαν οι φίλαθλοι;

Μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού μεσολάβησαν δύο χρονια στη Νήαρ Ηστ, οπότε ήμουν 20 χρονών. Μετά από κάποιο σημείο σκέφτεσαι περισσότερο επαγγελματικά, άρα θεωρώ πως δεν ήταν δύσκολη αυτή η επιλογή μου, εξάλλου οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού 'ηταν πολύ σωστοί απέναντι μου.    

Ως παίκτης του Παναθηναϊκού κατέκτησες 2 πρωταθλήματα Ελλάδας, 2 κύπελλα και 1 φορά το τρόπαιο της Ευρωλίγκας. Πως βίωσες αυτές τις επιτυχίες;

Ήταν φοβερό το συναίσθημα της κατάκτησης αυτών των τίτλων! Βέβαια δεν έπαιζα τόσο πολύ, παρ'όλα αυτά προσπαθούσα και εγώ, όποτε μου το ζητούσαν να βοηθήσω.  

 Ήταν αυτές οι επιτυχίες οι σημαντικότερες στιγμές της καριέρας σου; Αν όχι, ποιες θεωρείς ότι είναι;

Αν έπαιζα πιο πολύ, θα τις θεωρούσα σίγουρα τις πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας μου. Θεωρώ όμως, ότι οι πιο σημαντικές είναι οι τρίτες θέσεις με τον Πανιώνιο και η συμμετοχή με τον Πανελλήνιο στο final four του Eurocup!    

Τη σεζόν 2005-06 ήσουν στον ΠΑΟΚ ως δανεικός από τον Παναθηναϊκό. Ποιό ήταν το κλίμα τότε στον «δικέφαλο του Βορρά»; Θα ήθελες να ξαναφορέσεις τα «ασπρόμαυρα»;

Το κλίμα ήταν φοβερό, γιατι ήμασταν μία ομάδα με καλούς παίκτες, αλλά και καλούς χαρακτήρες! Βοηθούσε βέβαια και το γεγονός ότι με μερικά παιδιά, ήμουν συμπαίκτης στις μικρές εθνικές και ξέραμε ο ένας τον άλλον. Ο ΠΑΟΚ είναι μεγάλη ομάδα και φυσικά θα ήθελα να παίξω ξανά, απλά αυτή την εποχή έχει προβλήματα, οπότε είναι δύσκολο. Μακάρι να βελτιωθεί η κατάσταση!    

Αν σου έκανε πρόταση ο Παναθηναϊκός θα ξαναέπαιζες ή θεωρείς ότι αυτό το κεφάλαιο της καριέρας σου έχει κλείσει;

 Όπως είπα και πριν, σκέφτομαι περισσότερο επαγγελματικά τώρα, οπότε αν είχα μία πρόταση, εννοείται πως θα την σκεφτόμουν! Είμαι 28 χρονών και δεν νομίζω ότι μπορώ να κλείσω εύκολα κεφάλαια σε αυτή την ηλικία από τη στιγμή που μου έχουν συμπεριφερθεί άψογα στην προηγούμενη θητεία μου στην ομάδα!    

Φέτος στον Πανιώνιο πραγματοποιήσατε μία εξαιρετική σεζόν, που σας οδήγησε στην τρίτη θέση της Α1. Ποια ήταν τα μυστικά της επιτυχίας;

Αρχικά θεωρώ ότι βοήθησε πάρα πολύ το γεγονός πως αγωνιζόμασταν σε ένα υγιές σωματείο. Ο πρόεδρος ήταν πάντα δίπλα μας τόσο στο οικονομικό κομμάτι, όσο και στο θέμα της στήριξης ακόμα και μετά από άσχημα αποτελέσματα! Επίσης είχαμε ένα προπονητικό επιτελείο που είχε περάσει τη φιλοσοφία του σχετικά γρήγορα και είχε δώσει ρόλους σε όλους τους παίκτες, ενώ όλοι οι παίκτες της ομάδας ήταν ενεργοί και έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να μπούν στο παιχνίδι. Εκτός από αυτά είχαμε πολύ καλό κλίμα, πράγμα πολύ σημαντικό. Τέλος είχαμε τον κόσμο δίπλα μας από την αρχή τη χρονιάς, ο οποίος κακά τα ψέμματα σου δίνει τη μεγαλύτερη ώθηση!    

Θεωρείς ότι ο Πανιώνιος μπορεί να συνεχίσει στο ίδιο υψηλό επίπεδο και στο μέλλον;

Σίγουρα! Αν παραμείνει η ίδια διοίκηση για τα επόμενα χρόνια, πιστεύω ότι θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί!  

 Πολλοί υποστηρίζουν ότι θα είστε πλέον για αρκετά χρόνια η τρίτη δύναμη στο ελληνικό μπάσκετ, πάνω από ομάδες που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο άθλημα, όπως ο Αρης και ο ΠΑΟΚ. Συμφωνείς;

Ο Άρης και ο ΠΑΟΚ αυτη την εποχή, έχουν προβλήματα, ενώ ο Πανιώνιος είναι σίγουρα σε πολύ καλύτερη κατάσταση, οπότε ναι θεωρώ, ότι ο Πανιώνιος έχει ένα πλεονέκτηματα επόμενα χρόνια! Εύχομαι, όμως τα επόμενα χρόνια να φτιάξει η κατάσταση στις ομάδες της Θεσσαλονίκης γιατί είναι σημαντικό να γινουν δυνατές ξανά, κυρίως για να γίνει καλύτερο το ελληνικό πρωτάθλημα!    

Έχεις αγωνιστεί σε όλες τις μικρές εθνικές ομάδες και πέρσι στην Εθνική Ανδρών. Ποιο είναι αυτό το μυστικό συστατικό που διατηρεί την Εθνική μας ομάδα σε τόσο υψηλό επίπεδο τόσα χρόνια;

Εκτός του ότι έχει πολύ καλούς παίκτες, για μένα το κυριότερο συστατικό είναι το πολύ καλό κλίμα που υπάρχει στην ομάδα!    

Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;

Το συμβόλαιο μου λήγει με τον Πανιώνιο, οπότε είμαι ελεύθερος. Ακόμα όμως δεν ξέρω τι θα κάνω και θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς.

Η επόμενη μέρα του Παναθηναϊκού

 

 Η φετινή χρονιά σίγουρα δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό. Το "τριφύλλι" έχασε το πρωτάθλημα Ελλάδας μετά από 10 χρόνια, από τον "αιώνιο" αντίπαλο του Ολυμπιακό, ενώ και στην Ευρωλίγκα η κατάληξη δεν ήταν καλύτερη, καθώς όχι μόνο έχασε τον τίτλο (το τι έγινε στον ημιτελικό είναι μία άλλη υπόθεση, που δεν θα αναλύσουμε εδώ), αλλά το τρόπαιο το πήρε ο Ολυμπιακός.

Τι φταίει λοιπόν και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε; Πως χάσαμε τον φετινό τίτλο; Κάποιοι υποστηρίζουν ότι για την απώλεια του φετινού τίτλου, φταίει το γεγονός ότι οι παίκτες-κλειδιά του Παναθηναϊκού είναι από 30 ετών και πάνω. Κάποιοι άλλοι στέκονται στο ότι οι παίκτες που ήρθαν στον Παναθηναϊκό την τελευταία διετία δεν κατάφεραν ποτέ να μπουν στο κλίμα της ομάδας και να βοηθήσουν ουσιαστικά, ενώ υπάρχει και μία τρίτη άποψη που υποστηρίζει ότι η κύρια ευθύνη ανήκει στους αδελφούς Γιαννακόπουλους, οι οποίοι έχοντας στο μυαλό τους , ότι θα αποχωρούσαν φέτος (ασχέτως αν τελικά δεν φεύγουν) άφησαν τον Ολυμπιακό να μαζέψει όλους τους καλούς νέους παίκτες, όπως οι: "Παπανικολάου, Μάντζαρης και Σλούκας".

 Κατά την προσωπική μου άποψη όλοι έχουν δίκιο, είτε περισσότερο είτε λιγότερο, καθώς η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση! Ήρθε όμως το τέλος του "εξάστερου" έτσι όπως υποστηρίζουν οι απέναντι; Αν με ρωτήσετε, θα σας πω ότι όλα αυτά είναι ασόβαρα πράγματα... Σίγουρα ο Παναθηναϊκός φέτος δεν έδειχνε να βρίσκεται σε τόσο καλή κατάσταση όσο ο Ολυμπιακός, σίγουρα οι "ερυθρόλευκοι" έχουν μαζέψει όλη την αφρόκρεμα των νεαρών Ελλήνων μπασκετμπολιστών, σίγουρα δείχνουν να έχουν μέλλον, αλλά αν είναι δυνατόν να υποστηρίζουν κάποιοι ότι τελείωσε ο Παναθηναϊκός!

Η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός παρά τα πολλά φετινά του προβλήματα του δεν είναι μία ομάδα που στερείται ποιότητας, ούτε βέβαια μία ομάδα που δεν μπορεί με μερικές προσθήκες να ξαναπάρει τα σκήπτρα! Πόσο μάλλον τώρα που ξέρουμε οτι οι Γιαννακόπουλοι, ο Ομπράντοβιτς και ο Διαμαντίδης θα είναι στον Παναθηναϊκό και του χρόνου! Έφτασε, λοιπόν, η ώρα να τεθεί το ερώτημα που μας καίει όλους: Tι μελλει γενέσθαι στον Παναθηναϊκό;

Σύμφωνα λοιπόν με τις πρώτες πληροφορίες, στον Παναθηναϊκό θέλουν να κρατησουν 7 παίκτες από το φετινό ρόστερ οπωσδήποτε. Αυτοί οι 7 παίκτες είναι οι: Δημήτρης Διαμαντίδης, Νικ Καλάθης (παρά τα κατά καιρούς κενά στην απόδοση του, στον Παναθηναϊκό τον θεωρούν σημαντικό παίκτη της ομάδας), Κώστας Καϊμακόγλου, Στράτος Περπέρογλου, Ίαν Βουγιούκας, Μάικ Μπατίστ και Γιασικεβίτσιους (για τους 2 τελευταίους μπορεί να υπάρχουν κάποιες ενστάσεις λόγω ηλικίας, αλλά η ποιότητα τους, παρά την ηλικία τους είναι αδιαμφισβήτητη!). Επίσης παρελθόν πρέπει ήδη να θεωρούνται από το σύλλογο οι: Ρομέιν Σάτο, Άλεξ Μάριτς, Ντέηβιντ Λόγκαν, Αλέξης Κυρίτσης και Στίβεν Σμιθ, ενώ για τον Κώστα Τσαρτσαρή οι ιθύνοντες του "τριφυλλιού" δεν δείχνουν ούτε να καίγονται να τον κρατήσουν, αλλά ούτε και να τον διώξουν.

Πέρα όμως από τις κινήσεις των ανθρώπων του "εξάστερου" που αφορούν το υπάρχουν ρόστερ, έχουν γίνει κινήσεις και για παίκτες που ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς θέλει για τη νέα χρονιά. Ο πρώτος μεταγραφικός στόχος του Παναθηναϊκού για φέτος το καλοκαίρι αναμένεται να είναι ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης! Ο Έλληνας σέντερ έχει μείνει ελεύθερος από την Μακάμπι και στον Παναθηναϊκό πολύ θα ήθελαν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους, προκειμένου να προσθέσει δύναμη στην "πράσινη" ρακέτα, δηλ. σε μία θέση όπου ο Παναθηναϊκός υστερούσε σε δύναμη σε σχεση με τον Ολυμπιακό φέτος. Ο δεύτερος μεταγραφικός στόχος είναι ο Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς, γιος του αείμνηστου Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, ο οποίος προέρχεται από εξαιρετική σεζόν με τον Πανιώνιο, ενώ είναι και ελεύθερος, κάτι το οποίο σημαίνει ότι το κόστος της απόκτησης του δεν θα είναι υψηλό. Ο νεαρός σμολ φόργουορντ μπορεί να δώσει πολύτιμες λύσεις στο "τριάρι", σε μία θέση δηλ., όπου ο Στράτος Περπέρογλου φέτος ήταν απελπιστικά μόνος.

Αυτές οι 2 μεταγραφικές κινήσεις που προαναφέρθηκαν είναι πολύ σημαντικές και εάν πραγματοποιηθούν θα ενισχύσουν πάρα πολύ τον Παναθηναϊκό εν όψει της καινούριας σεζόν. Πάντως το μόνο, το οποίο είναι σίγουρο, είναι το γεγονός ότι το φετινό καλοκαίρι αναμένεται να είναι για τους "πράσινους", το πιο θερμό των τελευταίων ετών, καθώς οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι σκοπεύουν να δώσουν αρκετά χρήματα για την ενίσχυση της ομάδας και την επιστροφή της στην κορυφή της Ελλάδας και της Ευρώπης!

Μεγάλες ομάδες με "μικρό" κόσμο

 

Η σειρά των τελικών της Α1 ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό είναι πιθανότατα η καλύτερη σειρά τελικών μπάσκετ σε ολόκληρη την Ευρώπη! Σε αυτό το συμπέρασμα δεν οδηγηθήκαμε βεβαίως καθόλου αβίαστα, αλλά με βάση τα γεγονότα, καθώς αν σκεφτούμε ότι ο Ολυμπιακός είναι ο πρωταθλητής Ευρώπης για τη φετινή σεζόν και ο Παναθηναϊκός ο περσινός πρωταθλητής Ευρώπης και παρολίγον φετινός φιναλίστ (ας όψεται το δίδυμο Γιούγκεμπραντ και Μαρτιν που σφύριξε τον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ), μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε ότι η "κόντρα" των 2 αιωνίων είναι η μονομαχία ανάμεσα στις 2 κορυφαίες φετινές ομάδες της Ευρώπης!

 Όταν όμως περιμένεις να δεις μία σειρά αγώνων ανάμεσα στις 2 κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες, περιμένεις να δεις και γήπεδα γεμάτα, γήπεδα στα οποία, κατά το κοινώς λεγόμενον να μην πέφτει καρφίτσα! Ήταν όμως έτσι οι μέχρι τώρα αναμετρήσεις των 2 ομάδων; Για τον τρίτο τελικό ίσως και να ισχύει κάτι τέτοιο, καθώς οι κενές θέσεις ήταν ελάχιστες, αλλά για τους 2 πρώτους σε καμία περίπτωση... Στο πρώτο ματς υπήρχαν τουλάχιστον 1000 κενές θέσεις, καθώς από ότι φαίνεται οι φίλοι του Ολυμπιακου δεν μπορούν να γεμίσουν ένα γήπεδο, το οποίο έχει μόλις 12.000 θέσεις χωρητικότητα, σε ένα ματς μάλιστα το οποίο ήταν το πρώτο του πρωταθλητή Ευρώπης, Ολυμπιακού, μπροστά στο κοινό του! Από την άλλη πλευρά στο δεύτερο ματς στο ΟΑΚΑ, η κατάσταση ήταν ακόμα πιο απογοητευτική καθώς σε ένα γήπεδο χωρητικότητας 18.500 θέσεων, οι φίλαθλοι μετά βίας έφτασαν τους 14.000!!! Προφανώς για τους φίλους του Παναθηναϊκού, η ποιότητα του ρόστερ της ομάδας τους και τα 6 ευρωπαϊκά δεν αποτελούν ικανά κίνητρα για να τους πείσουν να "ανηφορίσουν" στο Μαρούσι σε ένα ματς απέναντι στον Ολυμπιακό!

Και εδώ φτάνουμε στο μεγάλο ερώτημα: Γιατί δεν γεμίζουν τα γήπεδα των 2 κορυφαίων ομάδων μπάσκετ της Ευρώπης;

Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ευθύνεται η οικονομική κρίση, αλλά επειδή τις ίδιες καταστάσεις τις ζούμε ξανά και ξανά εδώ και χρόνια, επιτρέψτε μου να έχω διαφορετική άποψη. Η άποψη μου λοιπόν είναι ξεκάθαρη πάνω σε αυτό το θέμα, οι Έλληνες φίλαθλοι δεν ενδιαφέρονται για τα αθλήματα, δεν ενδιαφέρονται για το θέαμα, αλλά ούτε και για την ποιότητα των ομάδων τους! Οι Έλληνες φίλαθλοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι 2 ειδών: είτε άνθρωποι που πάνε στο γήπεδο για να τα σπάσουν και να βγάλουν τα απωθημένα τους από άλλους τομείς της ζωής τους, είτε "πανηγυρτζίδες", δηλ. φίλαθλοι που το μόνο που θέλουν από την ομάδα τους είναι να κερδίζει προκειμένου να την "πούνε" στον απέναντι και να αισθανθούν αυτοί ανώτεροι. Εννοείται βεβαίως, ότι και η δεύτερη κατηγορία, αυτή φιλάθλων, στο γήπεδο προσπαθεί να βγάλει τα ψυχολογικά της προβλήματα! Π.χ. υποστηρίζω μία ομάδα Α και πάω στο γήπεδο για να κερδίσουμε την ομάδα Β, αν κερδίσουμε ξεσπάω τα προβλήματα της δουλειάς μου, όπου το αφεντικό μου με έχει κάνει πατίνι πάνω στους γνωστούς μου που υποστηρίζουν την ομάδα Β, τόσο απλά!

Το γήπεδο στην Ελλάδα αποτελεί δυστυχώς, το μέσο εκτόνωσης όλων των κοινωνικών προβλημάτων που δημιουργούν οι ανισότητες του οικονομικοπολιτικοκοινωνικού συστήματος! Έτσι λοιπόν γίνεται καταννοητό το γιατί ο μπασκετικός Ολυμπιακός έχει λιγότερο κόσμο από τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό, παρά το γεγονός ότι συγκριτικά είναι κατά πολύ ανώτερος του δεύτερου... Μα φυσικά γιατί δεν έχει σημασία το αν είσαι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη ή το αν προσφέρεις θέαμα, αλλά το αν κερδίζεις τον "αιώνιο" για να μπορέσει ο κάθε "προβληματικός" να βγάλει τα απωθημένα του από την προσωπική του ζωή (οικογενειακά, θέματα δουλειάς και όχι μόνο) στον αθλητισμό και πιο συγκεκριμένο στον Παναθηναϊκό που φταίει για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σε προσωπικό επίπεδο! Αντιστοίχως οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, και μόνο με τη σκέψη ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να κερδίσει τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ στον δεύτερο τελικό (το οποίο συνεπάγεται ότι δεν θα μπορούν να ξεσπάσουν και να εκτονώσουν όλα όσα αισθάνονται πάνω στους παίκτες του Ολυμπιακού) προτίμησαν να μην πάνε στο ΟΑΚΑ, παρά να δουν τον "τρισκατάρατο" εχθρό τους να τους κερδίζει μέσα στην έδρα τους.

Δυστυχώς αυτό είναι το φίλαθλο κοινό στην Ελλάδα, μισαλλόδοξο μέχρι αηδίας, γαλουχημένο με τη νοοτροπία: " Να ψοφήσει ο γάιδαρος του διπλανού"! Ας ελπίσουμε να ξαναέρθει η μέρα που αυτοί θα εξαφανιστούν από τα γήπεδα για να δωσουν το παρόν και πάλι οι αγνοί και "ρομαντικοί" φίλαθλοι, αυτοί που είναι Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί κατά κύριο λόγο και όχι αντιπαναθηναϊκοί και αντιολυμπιακοί κατά κύριο λόγο και μετά όλα τα υπόλοιπα.

Ανάλυση των ομάδων του φάιναλ φορ 2012

 

Μας χωρίζουν μόλις μερικές ώρες από την έναρξη του φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης και όλα είναι έτοιμα για την μεγαλύτερη ευρωπαϊκή μπασκετική διασυλλογική διοργάνωση! Οι ομάδες που συμμετέχουν σε αυτό το φάιναλ φορ είναι ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας και η Μπαρτσελόνα δηλ. οι ίδιες ομάδες που συμμετείχαν και στο φάιναλ φορ του 2009 στο Βερολίνο. Παρά το γεγονός όμως, ότι είναι ομάδες γνωστές σε όλους ή σχεδόν σε όλους, αξίζει τον κόπο να προχωρήσουμε σε μία τελευταία γρήγορη ανάλυση σχετικά με τον τρόπο παιχνιδιού τους και τα δυνατά τους σημεία. Ας αρχίσουμε λοιπόν...

Παναθηναϊκός

Ο πρωταθλητής Ευρώπης Παναθηναϊκός κατεβαίνει σε αυτό το φάιναλ φορ με απώτερο σκοπό να υπερασπιστεί το στέμμα του! Ένα εγχείρημα διόλου εύκολο, αν αναλογιστούμε το γεγονός ότι για να προκριθεί στον τελικό, θα πρέπει στα ημιτελικά να περάσει από τον σκόπελο που λέγεται ΤΣΣΚΑ! Παρόλες όμως τις δυσκολίες, το βάρος της φανέλας που έχουν οικοδομήσει οι "πράσινοι" τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη, αλλά και οι ικανότητες του κορυφαίου Ευρωπαίου προπονητή, Ομπράντοβιτς του δίνουν κάθε δικαίωμα να ελπίζει ότι μπορεί να κερδίσει ακόμα και αυτήν την καταπληκτική φετινή ΤΣΣΚΑ!

Το κίνητρο εξάλλου του Ομπράντοβιτς σε αυτό το φάιναλ φορ είναι διπλό. Από τη μία θέλει να πάρει τον τίτλο με μειωμένο μπάτζετ σε σχεση με πέρσι και από την άλλη ξέρει ότι αυτό το φάιναλ φορ, πιθανότατα θα είναι το τελευταίο του στην τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού, άρα τι καλύτερο από το να κλείσει την καριέρα του στους "πράσινους", με την κατάκτηση της Ευρωλίγκας; Τα όπλα εξάλλου για να αποκλείσει την ΤΣΣΚΑ, τα έχει και οι Διαμαντίδης, Γιασικεβίτσιους και Μπατίστ είναι μονάχα μερικά από αυτά.

Ολυμπιακός

Η συμμετοχή του Ολυμπιακού στο φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης, μόνο ως έκπληξη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, αν σκεφτεί κανείς αυτά που συνέβησαν πέρσι το καλοκαίρι με τους αδελφούς Αγγελόπουλους, αλλά και αν δει τις εμφανίσεις των "ερυθρόλευκων" μέχρι τον Δεκέμβριο. Όμως αν παρατηρήσει κάποιος τη δουλειά του Ντούσαν Ίβκοβιτς σε "βάθος" καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς και δει το συνολικό αποτέλεσμα και όχι μεμονωμένα κομμάτια θα καταλάβει ότι η πρόκριση του Ολυμπιακού στο φάιναλ φορ είναι πανάξια.

Οι "ερυθρόλευκοι" σίγουρα δεν έχουν άγχος σε αυτό το φάιναλ φορ, καθώς δεν συγκαταλέγονται μέσα στα φαβορί, αλλά ικανότητες έχουν. Η τεράστια προπονητική εμπειρία του "σοφού" σε συνδυασμό με τη μπασκετική ποιότητα των Σπανούλη, Πρίντεζη και Ντόρσει, μπορεί να πετύχει την υπέρβαση στον ημιτελικό με τη Μπαρτσελόνα, το βράδυ της Παρασκευής και μετά στον τελικό όλα είναι πιθανά... Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι εάν ο Ολυμπιακός παρουσιαστεί σοβαρός στην άμυνα και αποσυντονίσει το Ναβάρο, θα καταφέρει και να "σπάσει" την σκληρή άμυνα των Καταλανών.

ΤΣΣΚΑ Μόσχας

Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας είναι το ακλόνητο φαβορί για την κατάκτηση αυτής της Ευρωλίγκας και όχι άδικα... Οι Μοσχοβίτες κέρδισαν στην φάση των ομίλων και τις 2 φορές τον Παναθηναϊκό, αλλά η αλήθεια είναι ότι τόσο η κατάσταση των ομάδων όσο και η σοβαρότητα των αγώνων από την φάση των ομίλων στο φάιναλ φορ, διαφερει όσο η μέρα από τη νυχτα!

Η ΤΣΣΚΑ πάντως διαθέτει ένα καταπληκτικο ρόστερ, το οποίο έχει ως αιχμή του δόρατος, τον Αντρέι Κιριλένκο ή αλλιώς ΑΚ-47! Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι αυτό το "πυρηνικό" όπλο που διαθέτει η ΤΣΣΚΑ, περιβάλλεται από μία σειρά εξαιρετικών παικτών, όπως ο Νέναντ Κρστιτς, ο Μίλος Τεόντοσιτς, ο Αλεξέι Σβεντ και ο Βίκτορ Κριάπα! Η ρώσικη αρκούδα θέλει να επιστρέψει στην κορυφή της Ευρωλίγκας 4 χρόνια μετά το τελευταίο της ευρωπαϊκό, το 2008 και οτιδήποτε λιγότερο από την κορυφή για αυτούς, θα θεωρηθεί αποτυχία!

Μπαρτσελόνα

Όταν σε λένε Μπαρτσελόνα, ο μόνος στόχος που πρέπει να έχεις στο φάιναλ φορ είναι η κατάκτηση του τίτλου! Βέβαια εάν έχεις αποτύχει να πάρεις το ευρωπαϊκό πέρσι που γινόταν η διοργάνωση μέσα στο σπίτι σου, λόγω Παναθηναϊκού, δεν έχεις και την καλύτερη δυνατή ψυχολογία, αλλά και πάλι είσαι η Μπαρτσελόνα...

Οι Καταλανοί διαθέτουν άμυνα που τσακίζει κόκκαλα και τον πάντα εξαιρετικό, Χουάν Κάρλος Ναβάρο, αλλά ακόμα και αν... προκριθούν στον τελικό είτε έχουν απέναντι ΤΣΣΚΑ είτε Παναθηναϊκό αουτσάιντερ θα είναι για την κατάκτηση του τροπαίου. Βέβαια από την άλλη πλευρά υπάρχει πάντα και το θέμα του κινήτρου, καθώς καλώς ή κακώς αν οι "μπλαουγκράνα" κάνουνε την έκπληξη φέτος και πάρουνε το ευρωπαϊκό θα δίνανε μία ηχηρή απάντηση σε όλους όσους τους αμφισβήτησαν για την περσινή τους αποτυχία, ενώ από την άλλη πλευρά και ο Ναβάρο θα ήθελε την κούπα στο τελευταίο πιθανότατα φάιναλ φορ της καριέρας του.

Αφιέρωμα στα final four- Β΄ μέρος 2001-2011 (vids)

Αφού κάναμε μία ιστορική αναδρομή στα φάιναλ φορ από το 1988-2000, ήρθε η ώρα να φτάσουμε και στα πιο πρόσφατα φάιναλ φορ, δηλ. σε αυτά της περιόδου 2001-2011. Σε αυτή την περίοδο κυριάρχησε ο καταπληκτικός Παναθηναϊκός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αφού κατέκτησε 4 πρωταθλήματα Ευρώπης! Όμως εκτός του Παναθηναϊκού σε αυτή τη 11ετία συναντάμε και άλλες αξιόλογες ομάδες, όπως τη Μακάμπι Τελ Αβίβ που κατέκτησε 3 πρωταθλήματα Ευρώπης και τις ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα που κατέκτησαν από 2 η καθεμία. Πάμε λοιπόν να θυμηθούμε τι έγινε σε κάθε φάιναλ φορ, ξεχωριστά.

2001-ΠΑΡΙΣΙ-Μακάμπι Τελ Αβίβ

Το 2001 στο Παρίσι το φάιναλ φορ ήταν περίεργο και ήταν περίεργο καθώς εκείνη τη χρονιά διεξήχθησαν 2 παράλληλα πρωταθλήματα Ευρώπης! Η Ευρωλίγκα της ULEB και η Σουπρολίγκα της FIBA! Εν τέλει αυτό που «μέτρησε» ως πιο «έγκυρο» πρωτάθλημα Ευρώπης ήταν η Σουπρολίγκα, καθώς σε αυτό συμμετείχαν οι 4 ομάδες του προηγούμενου φάιναλ φορ, δηλ. ο Παναθηναϊκός, η Μακάμπι, η Εφές Πίλσεν και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Αυτές οι 4 ομάδες που προανέφερα, προκρίθηκαν και στο φάιναλ φορ του 2001 στο Παρίσι και μάλιστα στους ημιτελικούς τα ζευγάρια ήταν ίδια με αυτά της Θεσσαλονίκης το 2000, δηλ. Παναθηναϊκός- Εφές Πίλσεν και Μακάμπι- ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ακόμα πιο εντυπωσιακό δε, είναι το γεγονός ότι και οι νικητές ήταν ίδιοι με αυτούς της Θεσσαλονίκης και στους 2 ημιτελικούς, καθώς ο Παναθηναϊκός κέρδισε την Εφές Πίλσεν με 74-66, ενώ η Μακάμπι κέρδισε με 86-80 την ΤΣΣΚΑ! Στον μεγάλο τελικό, όμως της Κυριακής η κατάληξη δεν ήταν ίδια με αυτή της Θεσσαλονίκης, καθώς η Μακάμπι μέσα σε ένα Παλέ Ντε Μπερσί, που θύμιζε Γιαντ Ελιάου από τα χιλιάδες κίτρινα κασκόλ «έλιωσε» τον Παναθηναϊκό. Η ανωτερότητα μάλιστα των Ισραηλινών φάνηκε από το ημίχρονο, όταν και η Μακάμπι βρισκόταν μπροστά στο σκορ με +14 (37-23)! Η κυριαρχία αυτή, της Μακάμπι οφειλόταν αφενός στο γεγονός ότι ο Ζέλικο Ρέμπρατσα ήταν σε κάκιστη βραδιά και αφετέρου στο ότι ο «ήρωας» του προηγούμενου φάιναλ φορ, Όντεντ Κάτας ήταν τραυματισμένος. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα προσπάθησε να το πάρει πάνω του και να γυρίσει μόνος του το παιχνίδι, αλλά ως γνωστόν ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη και έτσι η Μακάμπι επικράτησε δίκαια του Παναθηναϊκού με 81-67, παίρνοντας το πρωτάθλημα Ευρώπης έπειτα από 20 χρόνια!

Δείτε τα στιγμιότυπα του μεγάλου τελικού:

2002-ΜΠΟΛΟΝΙΑ-Παναθηναϊκός

Το 2002 η Ευρωλίγκα ήταν και πάλι ενιαία και αδιαίρετη και το φάιναλ φορ διεξαγόταν στη Μπολόνια, στην μητρόπολη του ιταλικού μπάσκετ. Σε αυτό το φάιναλ φορ το φαβορί ήταν ξεκάθαρο και είχε όνομα, Κίντερ Μπολόνια. Όμως εκτός της Κίντερ Μπολόνια στο φάιναλ φορ του 2002συμμετείχε η Μπενετόν Τρεβίζο, η Μακάμπι Τελ Αβίβ και ο Παναθηναϊκός, με τους «πράσινους» να είναι με διαφορά το μεγαλύτερο αουτσάιντερ για την κατάκτηση του τροπαίου… Αυτό το φάιναλ φορ ήταν ίσως το πιο περίεργο στην ιστορία της Ευρωλίγκας και οι λόγοι ήταν δύο, 1) το γεγονός ότι διεξήχθη μέσα στο Πάσχα (οι ημιτελικοί Μεγάλη Παρασκευή και ο τελικός Κυριακή του Πάσχα !) και 2) γιατί η μετάδοση του φάιναλ φορ έγινε από το Tv Magic, ιδιοκτησίας Σωκράτη Κόκκαλη (πιθανότατα λόγω του ότι οι ιθύνοντες των «ερυθρολεύκων» πίστευαν ότι στο φάιναλ φορ, αντί του Παναθηναϊκού θα είναι ο Ολυμπιακός)! Στον πρώτο ημιτελικό ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε την πρωταθλήτρια Ευρώπης, της προηγούμενης χρονιάς, Μακάμπι Τελ Αβίβ και την κέρδισε εύκολα με 83-75 χάρις στα «μαγικά» του Ομπράντοβιτς! Τι έκανε ο «Ζοτς»; Έβαλε τον Φραγκίσκο Αλβέρτη να παίζει τριάρι στην επίθεση και τεσσάρι στην άμυνα, μπερδεύοντας τον Μπλατ και διαλύοντας κάθε αμυντικό σύστημα της Μακάμπι! Στον άλλο ημιτελικό το μεγάλο φαβορί, η Κίντερ Μπολόνια επικράτησε της Μπενετόν Τρεβίζο με 90-82 και έτσι το ζευγάρι του τελικού ήταν έτοιμο, Κίντερ Μπολόνια- Παναθηναϊκός! Στον μεγάλο τελικό, η Κίντερ ήταν το απόλυτο φαβορί, καθώς έπαιζε μέσα στο σπίτι της και οι μονάδες ήταν εμφανώς ποιοτικότερες από αυτές του Παναθηναϊκού, αλλά ο Ομπράντοβιτς το έκανε και πάλι το θαύμα του. Αρχικά έβαλε μέσα στον Μποντιρόγκα να παίζει επί 10΄΄ στην επίθεση πλέι μέικερ και επί 14΄΄ πάουερ φόργουορντ, ενώ χρησιμοποίησε και το υπερόπλο, Λαζαρο Παπαδόπουλο! Με ποιο τρόπο; Μα ντοπάροντας τον ψυχολογικά, με σχόλια του στυλ: «Έχεις μυαλό. Έχεις χαρακτήρα. Έχεις ταλέντο. Στο ένα εναντίον ενός δεν μπορεί κανείς να σε νικήσει. Μπες μέσα και…φά' τους»! Έτσι ο Παναθηναϊκός κέρδισε με 89-83 τη Κίντερ και πανηγύρισε το τρίτο του ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μέσα στη Μπολόνια! Χαρακτηριστικό του σοκ, που υπέστησαν οι Ιταλοί, ήταν τα λόγια του τεχνικού της Κίντερ, Έτορε Μεσίνα, μετά το τέλος του αγώνα: « Ο Ομπράντοβιτς είναι «κόμπρα», δεν ξέρεις που και πότε θα σε χτυπήσει και όταν το κάνει, το κάνει με τρομακτική ταχύτητα»!

Δείτε τα στιγμιότυπα του μεγάλου τελικού:

 

2003-ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ-Μπαρτσελόνα

Η τελική φάση της Ευρωλίγκας του 2003 πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελώνη και αποτελούσε την μεγαλύτερη ίσως ευκαιρία της Μπαρτσελόνα να κατακτήσει επιτέλους το πρωτάθλημα Ευρώπης! Οι «μπλαουγκράνα» εκείνη την εποχή θεωρούνταν ως η πιο loser ομάδα στην ιστορία της Ευρωλίγκας και για να είμαστε ειλικρινείς όχι, άδικα! Εξάλλου δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να διαφωνήσει στον χαρακτηρισμό της Μπαρτσελόνα ως loser, εάν αναλογιστεί ότι οι Καταλανοί είχαν συμμετάσχει μέχρι τότε σε 5 τελικούς και σε 7 φάιναλ φορ, χωρίς ποτέ να έχουν κατακτήσει το τρόπαιο! Έτσι λοιπόν, το 2003 και με αφορμή τη διεξαγωγή του φάιναλ φορ στη Βαρκελώνη, οι ιθύνοντες του συλλόγου έφεραν ότι καλύτερο κυκλοφορούσε στην ευρωπαϊκή αγορά, προκειμένου να γίνει επιτέλους το όνειρο τους πραγματικότητα και η Μπαρτσελόνα να βρεθεί στην κορυφή της Ευρώπης! Η «Μπαρτσα» εκείνη της χρονιάς είχε στο ρόστερ της, τους: Μποντιρόγκα, Γιασικεβίτσιους, Ναβάρο, Φούτσκα, Βαρεχάο και Ντε Λα Φουέντε! Όμως στο φάιναλ φορ, εκτός της «Μπάρτσα» συμμετείχαν και άλλες αξιόλογες ομάδες όπως: η Μπενετόν Τρεβίζο, η Σιένα και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Στον πρώτο ημιτελικό η διοργανώτρια, Μπαρτσελόνα κέρδισε με 86-81 την ΤΣΣΚΑ, σε ένα ματς, όπου οι «μπλαουγκράνα» ζορίστηκαν πολύ και χρειάστηκε να βαρέσουν 20 βολές παραπάνω από τους αντιπάλους τους, προκειμένου να προκριθούν! Στον δεύτερο ημιτελικό η Μπενετόν Τρεβίζο επικράτησε της Σιένα με 65-62 χάρις σε ένα τρομερό τρίποντο του Μάσιμο Μπουλέρι 37΄΄ πριν τη λήξη του ματς. Την Κυριακή στο μικρό τελικό η Σιένα κέρδισε με 79-78 την ΤΣΣΚΑ, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση, ενώ στον μεγάλο τελικό η Μπαρτσελόνα με τον Μποντιρόγκα να πραγματοποιεί μία πραγματικά τρομερή εμφάνιση, διέλυσε με 76-65 την Μπενετόν! Η κατάρα της Μπαρτσελόνα είχε σπάσει και εκατοντάδες χιλιάδες οπαδοί των Καταλανών θα ξεχύνονταν εκείνη τη νύχτα στους δρόμους της Βαρκελώνης προκειμένου να πανηγυρίσουν το πρώτο ευρωπαϊκό της Μπαρτσελόνα… Το ωραιότερο συμβάν εκέινου του φάιναλ φορ, συνέβη μετά τη λήξη του τελικού, όταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής Ντέγιαν Μποντιρόγκα είπε σε άπταιστα ελληνικά: «Φοβερή πόλη η Βαρκελώνη. Τα έχει όλα, από σήμερα έχει και το τρόπαιο της Ευρωλίγκας, αλλά δεν έχει Ρέμο! Να ρίξουμε λίγα λουλουδάκια, ρε γαμώ το»!!!

Δείτε τα στιγμιότυπα του μεγάλου τελικού:

 

2004-ΤΕΛ ΑΒΙΒ-Μακάμπι Τελ Αβίβ

Το 2004 το φάιναλ φορ γινόταν στο Τελ Αβίβ, 10 χρόνια μετά το προηγούμενο που είχε διεξαχθεί στην ίδια πόλη και το είχε πάρει η Μπανταλόνα. Αυτή τη φορά όμως η ομάδα του «λαού», δηλ. η Μακάμπι Τελ Αβίβ θα συμμετείχε κανονικά στο φάιναλ φορ της πόλης της και θα «έσπαγε», όπως θα αποδεικνυόταν στη συνέχεια κάθε ρεκόρ! Σε εκείνο το φάιναλ φορ εκτός της οικοδέσποινας, Μακάμπι, συμμετείχαν επίσης η Σιένα, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας και η Σκίπερ Μπολόνια. Στον πρώτο ημιτελικό η Σκίπερ Μπολόνια επικράτησε έπειτα από ένα δραματικό ματς στην παράταση της Σιένα με 103-102 και προκρίθηκε στον μεγάλο τελικό της Κυριακής, το δεύτερο εισιτήριο πήρε η Μακάμπι, η οποία κέρδισε έπειτα από ένα πολύ δυνατό παιχνίδι την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 93-85, δίνοντας με αυτό τον τρόπο για άλλη μία φορά ραντεβού με την ιστορία! Την Κυριακή, στον αδιάφορο μικρό τελικό η ΤΣΣΚΑ Μόσχας νίκησε με 97-94 την Σιένα και κατέλαβε την τρίτη θέση της διοργάνωσης. Στον μεγάλο όμως τελικό έγιναν πράγματα και θαύματα! Η απίστευτη Μακάμπι των: Γιασικεβίτσιους, Πάρκερ, Μπουρστέιν, Μπαστόν, Βούιτσιτς, Σαρπ, Χαλπερίν, Μπλούθενταλ, Σέλεφ, Σόυντοφ, Τόμας και Μπεν Κίμολ διέλυσε με 118-74 τη Σκίπερ Μπολόνια, προκαλώντας δέος σε όλη την Ευρώπη! Οι 44 πόντοι διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες αποτέλεσαν ρεκόρ στην ιστορία της Ευρωλίγκας, όπως εξάλλου και η επιθετική συγκομιδή των 118 πόντων της Μακάμπι!!! Ο προπονητής των ηττημένων, Γιασμίν Ρέπεσα, το μόνο που κατάφερε να πει στη συνέντευξη Τύπου ήταν ότι: «Μετά από αυτό, που συνέβη απόψε, δεν έχω να πω τίποτε άλλο, παρά μόνο ότι ποτέ στην καριέρα μου, δεν έχασα ποτέ ματς με διαφορά 44 πόντων, ούτε ’’έφαγα’’ 118 πόντους σε ένα βράδυ»!

Δείτε τα στιγμιότυπα του μεγάλου τελικού:

 

2005-ΜΟΣΧΑ-Μακάμπι Τελ Αβίβ

Μετά την διεξαγωγή του φάιναλ φορ στο Τελ Αβίβ το 2004, το 2005 ήρθε η σειρά της Μόσχας να φιλοξενήσει την τελική φάση της Ευρωλίγκας. Αυτή η διοργάνωση θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί μέχρι και ιστορική, αν αναλογιστεί κανείς ότι το φάιναλ φορ του 2005 ήταν το πρώτο, το οποίο πραγματοποιήθηκε σε χώρα του πρώην ανατολικού μπλοκ! Η τεράστια επένδυση της ΤΣΣΚΑ συνέβαλε βεβαίως αποφασιστικά σε αυτό το βήμα εκ μέρους της Ευρωλίγκας. Όπως λοιπόν γίνεται κατανοητό από τα προαναφερθέντα, η διοργανώτρια ΤΣΣΚΑ αποτελούσε το μεγάλο φαβορί αυτής της διοργάνωσης, εκτός όμως των Ρώσων στο φάιναλ φορ συμμετείχε η Ταουγκρές (μετέπειτα Τάου Κεράμικα και αργότερα Κάχα Λαμποράλ), η πρωταθλήτρια Ευρώπης της προηγούμενης σεζόν Μακάμπι και ο Παναθηναϊκός, ο οποίος επέστρεφε σε φάιναλ φορ έπειτα από απουσία 2 ετών! Στον πρώτο ημιτελικό η Μακάμπι επικράτησε του αξιόμαχου, αλλά εμφανώς υποδεέστερου Παναθηναϊκού με 91-82, εκμεταλλευόμενη βεβαίως και τους χιλιάδες οπαδούς της, οι οποίοι όπως σε κάθε φάιναλ φορ, είχαν μετατρέψει την Ολιμπίσκι Αρένα της Μόσχας σε Γιαντ Ελιάου! Στο δεύτερο ημιτελικό, όμως έσκασε η βόμβα, καθώς το μεγάλο αουτσάιντερ, η Ταουγκρές κέρδισε το μεγάλο φαβορί, την ΤΣΣΚΑ με 85-78 και την απέκλεισε από το μεγάλο τελικό της Κυριακής! Την Κυριακή στον μικρό τελικό, η αποκαρδιωμένη ΤΣΣΚΑ έχασε μετά από 2 παρατάσεις από τον Παναθηναϊκό του πρωτοεμφανιζόμενου τότε σε φάιναλ φορ, Δημήτρη Διαμαντίδη με 94-91 και κατετάγη τέταρτη μέσα στο σπίτι της! Στον μεγάλο τελικό η Μακάμπι κέρδισε με 90-78 τη Ταουγκρές, κατακτώντας για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το πρωτάθλημα Ευρώπης. Αξιοσημείωτο δε, είναι το γεγονός ότι ήρωας της Μακάμπι σε εκείνο το φάιναλ φορ ήταν ο «δικός μας», Νέστορας Κόμματος, ο οποίος ήταν ο πρώτος Έλληνας μπασκετμπολίστας που κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης με μία μη ελληνική ομάδα! Ιστορία όμως σε εκείνο το φάιναλ φορ έγραψε και ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, ο οποίος με την κατάκτηση αυτού του πρωταθλήματος Ευρώπης, έφτασε τους τρεις τίτλους στη σειρά και μάλιστα τρία σερί triple crown με δυο διαφορετικές ομάδες!

Δείτε τα στιγμιότυπα του τελικού:

2006-ΠΡΑΓΑ-ΤΣΣΚΑ Μόσχας

Εάν το φάιναλ φορ της Μόσχας το 2005 είχε ελληνικό χρώμα λόγω Κόμματου, το φάιναλ φορ της Πράγας ήταν «καταγάλανο», ελέω Παπαλουκά. Ο Έλληνας πλέι μέικερ της ΤΣΣΚΑ σε εκείνο το φάιναλ φορ θα πραγματοποιούσε τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του και θα οδηγούσε την ρώσικη αρκούδα στον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης έπειτα από 35 χρόνια και το μακρινό 1971!Ο Παπαλουκάς που έφυγε από την Ελλάδα και τον Ολυμπιακό ως αποτυχημένος και πήγε στη Ρωσία προκειμένου να κάνει… παρέα στο Χατζηβρέττα (όπως είπε τουλάχιστον ο ατζέντης του Λουτσιάνο Καπικιόνι!), θα έγραφε ιστορία σε εκείνο το φάιναλ φορ, κάνοντας όσους τον αμφισβήτησαν να καταπιούν τη γλώσσα τους! Όμως για να πάρουμε τα πράγματα λιγάκι από την αρχή, σε εκείνο το φάιναλ φορ, εκτός της ΤΣΣΚΑ, συμμετείχε η πρωταθλήτρια Ευρώπης της προηγούμενης σεζόν, Μακάμπι Τελ Αβίβ, η Μπαρτσελόνα και η Ταουγκρές που είχε κάνει την έκπληξη, αποκλείοντας στα προημιτελικά τον Παναθηναϊκό. Στον πρώτο ημιτελικό η ΤΣΣΚΑ κέρδισε τη Μπαρτσελόνα με 84-75, έχοντας τον Παπαλουκά σε ρόλο ηγέτη να «βγάζει μάτια» σημειώνοντας 19 πόντους, ενώ στον δεύτερο ημιτελικό η Μακάμπι διέλυσε τη Ταουγκρές με 85-70. Στον μικρό τελικό της Κυριακής η Ταουγκρές νίκησε τη Μπαρτσελόνα με 87-82, ενώ στον μεγάλο τελικό η ΤΣΣΚΑ με έναν καταπληκτικό και πάλι Παπαλουκά να σημειώνει 18 πόντους με 3/4δ., 2/4τρ., 6/8β., 3ρ., 7ασ., 2κλ. και 2λ. επικράτησε της Μακάμπι με 73-69, κατακτώντας τον πολυπόθητο τίτλο μετά από 35 χρόνια ανομβρίας! Ο ενθουσιασμός μάλιστα των Ρώσων για την κατάκτηση του τίτλου και την εμφάνιση του Παπαλουκά ήταν τόσο μεγάλος, ώστε ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας και συνάμα αντιπρόεδρος της ΤΣΣΚΑ Ντμίτρι Ιβάνοβ, είπε στον Παπαλουκά μία ατάκα που έμεινε στην ιστορία: «Θα σου δώσω ένα τανκ για να το οδηγήσεις στην Κόκκινη Πλατεία»!

Δείτε τα στιγμιότυπα του τελικού:

 

2007-ΑΘΗΝΑ-Παναθηναϊκός

Τα φάιναλ φορ του 2005 και του 2006, είχαν ελληνικό χρώμα λόγω Κόμματου και Παπαλουκά, αντίστοιχα, αλλά ελληνική ομάδα είχε να κατακτήσει την κορυφή της Ευρωλίγκας από το 2002 και τη Μπολόνια, όταν δηλ. ο Παναθηναϊκός είχε πάρει το ευρωπαϊκό μέσα στο σπίτι της Κίντερ. Αυτή η κακή πενταετία για τις ελληνικές ομαδες στην Ευρώπη έπρεπε να σπάσει και το γεγονός ότι το φάιναλ φορ του 2007 διεξαγόταν στην Αθήνα, έκανε τις προϋποθέσεις ιδανικές για κάτι τέτοιο. Η ελληνική ομάδα που διέθετε τις προδιαγραφές για να πετύχει κάτι καλό σε εκείνο το φάιναλ φορ ήταν ο Παναθηναϊκός που είχε την ευτυχία να διαθέτει στο ρόστερ του εκείνη τη σεζόν πολλούς ποιοτικούς παίκτες όπως ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Σάνι Μπετσίροβιτς, ο Ντέγιαν Τομάσεβιτς και ο Ραμούνας Σισκάουσκας. Εκτός βέβαια του Παναθηναϊκού σε εκείνο το φάιναλ φορ συμμετείχε η ΤΣΣΚΑΜόσχας του «δικού μας», Θοδωρή Παπαλουκά και 2 ισπανικές, η πρωτοεμφανιζόμενη σε φάιναλ φορ, Ουνικάχα Μάλαγα και η Τάου Κεράμικα (πρώην Ταουγκρές). Στον πρώτο ημιτελικό ο Παναθηναϊκός κέρδισε με χαρακηριστική ευκολία την Τάου Κεράμικα 67-53, ενώ στον δεύτερο ημιτελικό η ΤΣΣΚΑ επικράτησε εξίσου εύκολα της Μάλαγα με 62-50. Στον μεγάλο τελικό λοιπόν της Κυριακής θα συγκρούονταν η πρωταθλήτρια Ευρώπης της περασμένης σεζόν, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και ο οικοδεσπότης του φάιναλ φορ, Παναθηναϊκός! Στον μικρό τελικό που προηγήθηκε το απόγευμα της Κυριακής η Μάλαγα επικράτησε με 76-74 της Τάου σε έναν πραγματικά πολύ δυνατό ισπανικό εμφύλιο και κατέκτησε την τρίτη θέση. Στον μεγάλο τελικό ο Παναθηναϊκός με τους Διαμαντίδη κατά κύριο λόγο και Σισκάουσκας κατά δεύτερο να πραγματοποιούν εξαιρετική εμφάνιση κέρδισε σε ένα ματς θρίλερ την ΤΣΣΚΑ με 93-91 και κατέκτησε πανηγυρικά το τρόπαιο μετά από 5 χρόνια!

Δείτε τα στιγμιότυπα του τελικού:

   

2008-ΜΑΔΡΙΤΗ-ΤΣΣΚΑ Μόσχας

Την επόμενη χρονιά, το 2008, το φάιναλ φορ γινόταν στη Μαδρίτη όπου είχε να πραγματοποιηθεί φάιναλ φορ Ευρωλίγκας από το μακρινό 1967, δηλ. 41 ολόκληρα χρόνια! Εκείνη τη χρονιά από την τελική φάση της Ευρωλίγκας απουσίαζε τόσο ο πρωταθλητής Ευρώπης της προηγούμενης σεζόν, Παναθηναϊκός όσο και ο Ολυμπιακός. Βέβαια η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε και πάλι στο φάιναλ φορ και μάλιστα με διπλή εκπροσώπηση, λόγω των Παπαλουκά και Ζήση της ΤΣΣΚΑ! Ο δεύτερος είχε πάει στην ρώσικη αρκούδα, προκειμένου να βοηθήσει τους Μοσχοβίτες να ανακτήσουν τα σκήπτρα τους! Στην τελική φάση εκείνης της Ευρωλίγκας, εκτός της φιναλίστ της προηγούμενης σεζόν, ΤΣΣΚΑ, συμμετείχε η Μακάμπι Τελ Αβίβ, η Σιένα και η Τάου, που τα τελευταία χρόνια είχε γίνει θαμώνας των φάιναλ φορ, καθώς αυτή η συμμετοχή της ήταν η τέταρτη συνεχόμενη σε τελική φάση Ευρωλίγκας! Στον πρώτο ημιτελικό, η ΤΣΣΚΑ ζορίστηκε, αλλά εν τέλει κατάφερε να κερδίσει στα σημεία την Ταού με 83-79 και να προκριθεί στον τελικό της διοργάνωσης. Στον άλλο ημιτελικό η Μακάμπι Τελ Αβίβ πραγματοποίησε μία ανατροπή επικών διαστάσεων, καθώς ενώ βρέθηκε να χάνει από τη Σιένα με 18 πόντους, γύρισε το παιχνίδι και το έστειλε στην παράταση, ισοφαρίζοντας 79-79 στη λήξη του αγώνα! Στο έξτρα πεντάλεπτο οι Ισραηλινοί εκμεταλλεύτηκαν την ψυχολογία του αγώνα που ήταν με το μέρος τους και πήραν το παιχνίδι με 92-85. Ο τελικός πάντως ήταν «σούπα», σε αντίθεση με τον μικρό τελικό, ο οποίος παραδόξως έκρυβε εκπλήξεις! Στον μικρό τελικό η Τάου κέρδισε στην παράταση τη Σιένα με 97-93, σε ένα ματς όπου οι πλέι μέικερ των 2 ομάδων (Μακ Ιντάιρ και Πριχιόνι) μοίρασαν συνολικά 23 ασίστ! Στον μεγάλο όμως, τελικό δεν υπήρξε κανένα ντέρμπι. Η εμφανώς ανώτερη και κατά πολύ ποιοτικότερη της Μακάμπι, ΤΣΣΚΑ επικράτησε της ομάδας του Τελ Αβίβ με 91-77 και κατέκτησε το 6ο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της ιστορίας της. Το αξιοσημείωτο αυτού του φάιναλ φορ είναι ότι ο Ομπράντοβιτς, ακόμα και όταν πρόκειται για το «φάντασμα του», δεν μπορεί να λείψει από τα φάιναλ φορ! Έτσι παρά το γεγονός ότι ο «Ζοτς» απουσίαζε από τη Μαδρίτη, ο τεχνικός της ΤΣΣΚΑ, Ετόρε Μεσίνα στη συνέντευξη Τύπου μετά τη λήξη του τελικού δεν παρέλειψε να πει: «Η γυναίκα μου, η Λάουρα, όταν καθόμαστε τα βράδια στο σπίτι και κουβεντιάζουμε, μου λέει ότι είμαι καλός προπονητής, αλλά ο Ομπράντοβιτς είναι καλύτερος! Οφείλω να συμφωνήσω μαζί της, γιατί ναι μεν έχω περισσότερες νίκες στα μεταξύ μας ματς, αλλά χάνω στους τελικούς» !

Δείτε τα στιγμιότυπα του τελικού:

   

2009-ΒΕΡΟΛΙΝΟ-Παναθηναϊκός

Το 2009 στο φάιναλ φορ του Βερολίνου, οι 2 «αιώνιοι», Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα συνυπήρχαν ξανά σε φάιναλ φορ μετά από 14 χρόνια (τελευταία φορά που είχε συμβεί κάτι τέτοιο πριν το 2009 ήταν το 1995)! Όπως γίνεται λοιπόν εύκολα κατανοητό τα βλέμματα των Ελλήνων φιλάθλων και όχι μόνο, ήταν καρφωμένα στη γερμανική πρωτεύουσα για την μεγάλη «πρασινοκόκκινη» μονομαχία των ημιτελικών! Εκτός όμως των «αιωνίων», σε αυτό το φάιναλ φορ το παρόν έδωσαν η Μπαρτσελόνα και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Στον πρώτο ημιτελικό, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός προσέφεραν θέαμα υψηλού επιπέδου, με τους «πράσινους» να κερδίζουν εν τέλει τους «ερυθρόλευκους» στις λεπτομέρειες με 84-82. Από την άλλη πλευρά στον δεύτερο ημιτελικό η ΤΣΣΚΑ επικράτησε της Μπαρτσελόνα με 82-78 και θα υπερασπιζόταν το «στέμμα» της στον μεγάλο τελικό απέναντι στον Παναθηναϊκό. Στον μικρό τελικό ο απογοητευμένος Ολυμπιακός γνώρισε τη συντριβή από τη Μπαρτσελόνα με 79-95, αλλά ο μεγάλος τελικός είχε πολύ διαφορετική κατάληξη για τα ελληνικά χρώματα! Οι «πράσινοι» μπήκαν στο παρκέ της Ο2 Arena του Βερολίνου αποφασισμένοι να μην χαρίσουν ούτε ψίχουλο στους Ρώσους και έτσι το ημίχρονο βρήκε την αρμάδα του «Ζοτς» στο +20 (48-28), προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού στους οπαδούς της ελληνικής ομάδας! Όμως στο μπάσκετ και στον αθλητισμό γενικότερα ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ, πόσο μάλλον όταν διαιτητής είναι ο κύριος Αρτεάγκα που δεν συμπαθεί και ιδιαίτερα τον Παναθηναϊκό… Έτσι στο δεύτερο ημίχρονο η αγωνιστική πτώση του Παναθηναϊκού σε συνδυασμό με τις διαιτητικές εφευρέσεις του Αρτεάγκα, ξαναέβαλαν τους Ρώσους στο παιχνίδι, δίνοντας τους τη δυνατότητα να διεκδικήσουν τη νίκη σε ένα ματς που στο ημίχρονο φαινόταν χαμένο! Τελικά όμως στο κρισιμότερο σουτ του ματς ο Σισκάουσκας αστόχησε, ελέω Θείας Δίκης και ο Παναθηναϊκός κέρδισε τους Ρώσους με 73-71 σε έναν πραγματικά συγκλονιστικό τελικό! Η δήλωση εκείνου του φάιναλ φορ, έγινε από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος ερωτώμενος κατά πόσο θα ήθελε να πάει στο ΝΒΑ, απάντησε: «Εκεί στην κανονική περίοδο δεν παίζουν μπάσκετ, δεν ενδιαφέρονται να κερδίσουν, αλλά τους νοιάζει μόνο το θέαμα, ενώ εμείς εδώ κάθε μέρα θέλουμε να νικάμε»!

Δείτε τα στιγμιότυπα του τελικού:

   

2010-ΠΑΡΙΣΙ-Μπαρτσελόνα

Την επόμενη χρονιά το φάιναλ φορ διεξαγόταν στο Παρίσι και σε ένα γήπεδο, γνωστό και μη εξαιρετέο το Παλέ Ντε Μπερσί! Το γήπεδο δηλ. όπου ο Παναθηναϊκός είχε πάρει το πρώτο πρωτάθλημα Ευρώπης που βάφτηκε γαλανόλευκο το 1996! Βέβαια στο φάιναλ φορ του 2010 την Ελλάδα δεν την εκπροσωπούσε ο Παναθηναϊκός, αλλά ο Ολυμπιακός, ενώ εκτός των «ερυθρολεύκων» την τετράδα έκλεινε η Μπαρτσελόνα, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας και η «έκπληξη» της διοργάνωσης, η Παρτιζάν! Στον πρώτο ημιτελικό η Μπαρτσελόνα επικράτησε της ΤΣΣΚΑ με 64-54 και πήρε το πρώτο εισιτήριο για τον τελικό, ενώ στον δεύτερο ημιτελικό ο Ολυμπιακός, μετά από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση κέρδισε την Παρτιζάν με 83-80 και πήγε να συναντήσει τους «μπλαουγκράνα» στον τελικό! Στον τελικό της Κυριακής, ο Ολυμπιακός πάλεψε, αλλά η Μπαρτσελόνα δεν παιζόταν. Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο απέδειξε γιατί τον ονομάζουν "λα μπόμπα", σημειώνοντας 21 πόντους, ενώ και οι υπόλοιποι άσσοι της Μπαρτσελόνα πραγματοποίησαν εντυπωσιακή εμφάνιση. Αποτέλεσμα των ανωτέρω ήταν οι Καταλανοί να κερδίσουν εύκολα τον Ολυμπιακό με 86-68 και να πανηγυρίσουν έξαλλα την κατάκτηση του δεύτερου πρωταθλήματος Ευρώπης της ιστορίας τους!

Δείτε στιγμιότυπα του τελικού:

   

2011-ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ-Παναθηναϊκός

Την περασμένη σεζόν το φάιναλ φορ διεξήχθη στη Βαρκελώνη και όλοι οι φίλαθλοι και οι δημοσιογράφοι θεωρούσαν αυτονόητο, ότι η Μπαρτσελόνα θα έδινε το παρόν στο ραντεβού με την ιστορία και θα κατακτούσε το πρωτάθλημα Ευρώπης, κάνοντας το ριπίτ. Όμως ως γνωστόν κανείς δεν πρέπει να λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο και όταν μιλάμε για μπάσκετ όπου ξενοδόχος εσείς βάλτε Ομπράντοβιτς! Ο μέγας «Ζοτς» λοιπόν με ένα υποδειγματικό κοουτσάρισμα στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας, έκανε ρουά ματ στον ομόλογο του, της Μπαρτσελόνα, Τσάβι Πασκουάλ και απέκλεισε το μεγάλο φαβορί της Ευρωλίγκας πριν καν το φάιναλ φορ! Έτσι στο φάιναλ φορ της Βαρκελώνης, η τετράδα αποτελούνταν από τους: Παναθηναϊκό, Σιένα, Ρεάλ Μαδρίτης και Μακάμπι Τελ Αβίβ. Στον πρώτο ημιτελικό ο Παναθηναϊκός παρά το ξύλο… της Σιένα κατάφερε να αποδείξει την ανωτερότητα του έναντι των Ιταλών και να κερδίσει με 77-69, στον δεύτερο ημιτελικό από την άλλη η εντυπωσιακή Μακάμπι του Πάργκο διέλυσε τη Ρεάλ με 82-63! Την Κυριακή στον μικρό τελικό που προηγήθηκε η Σιένα έκανε… πλάκα στη Ρεάλ, κερδίζοντας την με 80-62, ενώ στον μεγάλο τελικό οι Διαμαντίδης και Μπατίστ έκαναν πλάκα στη Μακάμπι! Οι «πράσινοι» είχαν εξ αρχής τον έλεγχο του αγώνα, έβγαλαν εκτός ρυθμού τους Σχορτσιανίτη και Πάργκο, δηλ. τα όπλα της Μακάμπι και εν τέλει επικράτησαν δίκαια με 78-70. Με αυτό το τρόπαιο οι «πράσινοι» έφτασαν τα 6 πρωταθλήματα Ευρώπης, δηλ. όσα έχει και η ΤΣΣΚΑ και έθεσαν ως επόμενο στόχο να φτάσουν τα 8 πρωταθλήματα Ευρώπης της Ρεάλ!

Δείτε τα στιγμιότυπα του τελικού:

 

Αφιέρωμα στα final four- A΄ μέρος 1988-2000 (vids)

Το final four πλησιάζει και το ενδιαφέρον του κοινού για την Ευρωλίγκα βρίσκεται στα ύψη! Έτσι λοιπόν και εμείς αποφασίσαμε να θυμηθούμε σιγά-σιγά τα προηγούμενα final four, από τη Γάνδη το 1988, όταν η Τρέισερ Μιλάνο κατέκτησε την πρώτη Ευρωλίγκα που διεξήχθη με αυτό το σύστημα, μέχρι και πέρσι όταν ο Παναθηναϊκός σήκωνε το τρόπαιο του πρωταθλητή Ευρώπης μέσα στη Βαρκελώνη!

ΓΑΝΔΗ-1988- Τρέισερ Μιλάνο

Το πρώτο φάιναλ φορ διεξήχθη στη Γάνδη το 1988 και συμμετείχαν 4 ομάδες: η Τρέισερ Μιλάνο, η Μακάμπι Τελ Αβίβ, η Παρτιζάν και ο Άρης. Η FIBA δοκίμαζε εκείνη τη σεζόν αυτό το σύστημα διεξαγωγής της τελικής φάσης του πρωταθλήματος Ευρώπης για πρώτη φορά, μετά τη δεκαετία του ΄60 όταν και είχε χρησιμοποιηθεί δοκιμαστικά. Σκοπός των ιθυνόντων της διοργανώτριας αρχης ήταν να δουν τα αποτελέσματα του φάιναλ φορ ως προς την ανταγωνιστικότητα μεταξύ των ομάδων που θα συμμετείχαν, αλλά και ως προς την αποδοχή από το φίλαθλο κοινό.

Στον πρώτο ημιτελικό συμμετείχε ο Άρης με την Τρέισερ Μιλάνο και περίπου 7.000 οπαδοί του Άρη είχαν κάνει την Φλάντερς Έξπο "Αλεξάνδρειο"! Όλη η Ελλάδα περίμενε με κομμένη την ανάσα να δει τους "κιτρινόμαυρους" στον τελικό, αλλά ο Μπομπ Μάκαντου είχε άλλη άποψη, ο σπουδαίος άσος της Μιλάνο σημείωσε εκείνη τη βραδιά 39 πόντους (!), ενώ παράλληλα ο Σούμποτιτς του Άρη δεν βρέθηκε και στην καλύτερη του μέρα. Έτσι η Μιλάνο νίκησε με 87-82 τον Άρη και προκρίθηκε στο μεγάλο τελικό.

Στον δεύτερο ημιτελικό της μέρας η Μακάμπι πραγματοποίησε τη μεγάλη έκπληξη, καθώς κέρδισε με 87-82 τη Παρτιζάν των Ντίβατς, Ομπράντοβιτς, Τζόρτζεβιτς, Γκρμπόβιτς, Πετσάρσκι, Πάσπαλι, Σάβοβιτς και Νάκιτς! Το κρυφό όπλο των Ισραηλινών ήταν ο Ουίμς, ο οποίος με 18 πόντους χάρισε τη νίκη-πρόκριση στην ομάδα του Τελ Αβίβ.

Στον τελικό η Τρέισερ απέδειξε την ανωτερότητα της, καθώς νίκησε με 90-84 την Μακάμπι χάρις σε 25 πόντους του Μπομπ Μάκαντου , 17 του Μάικ Ντ' Αντόνι κι άλλους τόσους του Ρίκι Μπράουν. Από τους ηττημένους ξεχώρισαν οι Ντορόν Τζάμσι με 24 πόντους και ο Κεν Μπάρλοου με 21. Ο Άρης από την άλλη πλευρά, παρά τους 41 πόντους του Νίκου Γκάλη (!), ηττήθηκε και στον μικρό τελικό από την Παρτίζαν με 105-93 και κατετάγη τέταρτος.

Δείτε στιγμιότυπα από τον τελικό:

 

Mοναχο-1989-Γιουγκοπλάστικα

Το 1989 το φάιναλ φορ διεξήχθη στη Γερμανία και συγκεκριμένα στο Μόναχο. Αυτό το φάιναλ φορ όμως είχε κάτι το διαφορετικό από τα προηγούμενα, καθώς σε αυτο το φάιναλ φορ εμφανίστηκε η... κορυφαία κατά πολλούς ευρωπαϊκή ομάδα όλων των εποχών, η Γιουγκοπλάστικα. Μία ομάδα, η οποία αποτελούνταν από τους Ντούσκο Ιβάνοβιτς, Τόνι Κούκοτς, Ντίνο Ράτζα,Ζόραν Σρετένοβιτς, Λούκα Παβίσεβιτς, Βέλιμιρ Περάσοβιτς, Ζαν Τάμπακ και Γκόραν Σόμπιν! Η Γιουγκοπλάστικα είχε καταφέρει εξ αρχής να στρέψει τα φώτα της δημοσιοτητας πάνω της, αλλά βέβαια δεν συμμετείχε μόνη της στο φάιναλ φορ. Εκτός της Γιουγκοπλάστικα στο Μόναχο βρισκόταν ο Άρης, η Μπαρτσελόνα και η Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Στον πρώτο ημιτελικό οι Σέρβοι έδειξαν τα δόντια τους στη Μπαρτσελόνα, την οποία και κέρδισαν με 87-77, ενώ στον άλλο ημιτελικό ο Άρης βρέθηκε μία ανάσα από την πρόκριση στον τελικό, αλλά η επιπολαιότητα των Γιαννάκη και Φιλίππου του τη στέρησαν. Για την ακρίβεια ο Άρης ήταν καβάλα στο άλογο μέχρι το 30΄και οι παίκτες της Μακάμπι, βλέποντας ότι θα χάσουν άρχισαν να... προκαλούν! Οι Γιαννάκης και Φιλίππου αντέδρασαν και έτσι εχασαν την συγκέντρωση τους, αποτέλεσμα της αποδιοργάνωσης που προκάλεσε στον Άρη αυτή η αντιπαράθεση ήταν στα τελευταία λεπτά του αγώνα οι Ισραηλινοί να κυριαρχήσουν στο παρκέ και να επικρατήσουν εν τέλει με 99-86.

Στο μεγάλο τελικό ο Σρετένοβιτς εξουδετέρωσε αμυντικά τον Ντόρον Τζάμσι, ενώ ο Ράτζα με 20 πόντους, ο Κούκοτς με 18 και ο Ιβάνοβιτς με 12 αποτέλεσαν την αιχμή του δόρατος για την Γιουγκοπλάστικα. Έτσι η θρυλική ομάδα κέρδισε με 75-69 τη Μακάμπι και κατέκτησε το πρωτάθλημα Ευρώπης. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι όταν η γιουγκοσλαβική ομάδα επέστρεψε στο Σπλιτ, πάνω από 100.000 οπαδοί της, την περίμεναν στο αεροδρόμιο! Στο μικρό τελικό ο Άρης επικράτησε της Μπαρτσελόνα με 88-71 καταλαμβάνοντας με αυτόν τον τρόπο την τρίτη θέση και κάνοντας παράλληλα ένα βήμα παραπάνω σε σύγκριση με την προηγούμενη σεζόν.

Δείτε στιγμιότυπα από τον μεγάλο τελικό:

1990-ΣΑΡΑΓΟΣΑ-Γιουγκοπλάστικα

Το 1990 στη Σαραγόσα, η Γιουγκοπλάστικα ξαναπήρε το τρόπαιο, εξάλλου εκείνη τη χρονιά θα μπορούσαμε να πούμε ότι βρισκόταν στη μέγιστη ακμή της. Σε αυτό το φάιναλ φορ, εκτός της γιουγκοσλάβικης ομάδας, βρισκόταν οι Άρης και Μπαρτσελόνα που βεβαίως συμμετείχαν και στο προηγούμενο φάιναλ φορ, αλλά και η "έκπληξη" της διοργάνωσης, η Λιμόζ.

Στον πρώτο ημιτελικό η Γιουγκοπλάστικα διέλυσε τη Λιμόζ με 101-83, ενώ στο δεύτερο ο Άρης ηττήθηκε για ακόμα μία φορά σε ημιτελικό, αυτή τη φορά από την Μπαρτσελόνα με 104-83, παρά την ήττα όμως ο Νίκος Γκάλης σημείωσε 43 πόντους, πραγματοποιώντας ρεκόρ επίτευξης πόντων σε φάιναλ φορ! Οι οπαδοί του Άρη βεβαια δεν πολυνοιάζονταν για αυτό, μάλλον περισσότερο τους ένοιαζε η ήττα της ομάδας τους και έτσι μέσα στην απογοήτευση τους τον αποδοκίμασαν, προκαλώντας την δικαιολογημένη οργή του!

Στον μικρό τελικό οι "κιτρινόμαυροι" ηττηθηκαν από τη Λιμόζ με 103-91, τερματίζοντας στην τέταρτη θέση της κατάταξης, ενώ στον μεγάλο τελικό η Γιουγκοπλάστικα κέρδισε τη Μπαρτσελόνα με 72-67 και κατέκτησε το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα Ευρώπης!

Εκείνη η χρονιά ήταν η τελευταία χρονιά του "μεγάλου" Άρη της δεκαετίας του ΄80, καθώς μετά από αυτό το φάιναλ φορ τα προβλήματα στις σχέσεις παικτών-διοίκησης ήταν τόσο μεγάλα που το "παραμύθι" που είχε φτιάξει η ομάδα της Θεσσαλονίκης, τη δεκαετία του '80 άρχισε να διαλύεται... Επίσης πολλές αλλαγές μετά από εκείνη τη σεζόν, είχαμε και στη Γιουγκοπλάστικα, καθώς οι Ντίνο Ράτζα, Ντούσκο Ιβάνοβιτς και Γκόραν Σόμπιν αποχώρησαν από τον σύλλογο.

Δείτε τα στιγμιότυπα του μεγάλου τελικού:

 

1991-ΠΑΡΙΣΙ-ΠΟΠ '84( πρώην Γιουγκοπλάστικα)

Το φάιναλ φορ του 1991 έγινε στο Παρίσι και πιο συγκεκριμένα στο γνωστό σε όλους μας, Παλαί Ντε Μπερσί. Σε αυτό το φάιναλ φορ συμμετείχαν η Μπαρτσελόνα, η Μακάμπι Τελ Αβίβ, η Σκαβολίνι και η... ΠΟΠ ΄84, που δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η Γιουγκοπλάστικα με άλλο όνομα! Τι και αν είχαν γίνει σημαντικές αποχωρήσεις το προηγούμενο καλοκαίρι από την ομάδα του Σπλιτ, τα μεγάλα ονόματα δεν έλειπαν από το ρόστερ της! Για του λόγου το αληθές στο ρόστερ της έβρισκες τους Τόνι Κούκοτς, Ζόραν Σρετένοβιτς, Βέλιμιρ Περάσοβιτς, Γιαν Τάμπακ, Ζόραν Σάβιτς, Άραμις Νάγκλιτς, αλλά και τον απίθανο Αμερικανό Άιβι Λέστερ!

Στον πρώτο ημιτελικό η παντοδύναμη Μπαρτσελόνα της εποχής, αποτελούμενη από τους Έπι, Σολοθάμπαλ, Μοντέρο και Γκαλιλέα διέλυσε την Μακάμπι με 101-67 και έδειχνε ακλόνητο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου στον τελικό. Στον άλλο ημιτελικό της ημέρας η ΠΟΠ ΄84 με τον Σάβιτς σε τρελά κέφια (25 πόντοι και 8 ριμπάουντ) κερδισε άνετα τη Σκαβολίνι με 93-77 και πήγε στον τελικό προκειμένου να υπερασπιστεί το στέμμα της (αυτό που είχε κατακτήσει ως Γιουγκοπλάστικα !).

Έτσι 2 μέρες αργότερα πραγματοποιήθηκε ένας από τους συγκλονιστικότερους τελικούς όλων των εποχών! Το παιχνίδι ήταν ντέρμπι με την πλήρη σημασία της λέξης και η ΠΟΠ΄84 απέδειξε ότι διέθετε την ψυχή της πρωταθλήτριας, νικώντας εν τέλει με 70-65 την Μπαρτσελόνα. Από τους νικητές ξεχώρισε ο Ζόραν Σάβιτς με 27 πόντους, ο Τόνι Κούκοτς με 8 πόντους- 7 ριμπάουντ και 4 τάπες, αλλά και ο Άιβι Λέστερ με 11 πόντους- 5 ριμπάουντ και τρεις τάπες! Αυτό ήταν και το κύκνειο άσμα της ΠΟΠ΄84 που με τις 3 συνεχόμενες κατακτησεις της Ευρωλίγκας, κατάφερε να μετατραπεί σε θρύλο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Στον μικρό τελικό εκείνης της βραδιάς η Μακάμπι κέρδισε με 83-79 τη Σκαβολίνι, οι οπαδοί της οποίας μην αντέχοντας ακόμα μία ήττα της ομάδας τους, ξέσπασαν πετώντας ντομάτες και αυγά στο παρκέ!

1992-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ-Παρτιζάν

Το 1992 , το φάιναλ φορ διεξάγεται στην Κωνσταντινούπολη και πιο συγκεκριμένα στο Αμπντί Ιπεκτσί, την έδρα της Εφές. Σε εκείνο το φάιναλ φορ συμμετείχε η Φιλιπς Μιλάνο, η Μπανταλόνα, η Εστουντιάντες και η Παρτιζάν. Η ομάδα του Βελιγραδίου ήταν πολύ νεαρή σε ηλικία (μ.ο. μόλις τα 21.7 έτη) και έτσι παρά το γεγονός ότι διέθετε πολλούς και ταλαντούχους παίκτες (Τζόρτζεβιτς, Ντανίλοβιτς, Λόντσαρ, Ρέμπρατσα, Κοπρίβιτσα) σχεδόν κανείς δεν την υπολόγιζε για νικήτρια. Όμως ο νεαρός προπονητής της είχε άλλη άποψη, αυτόν τον καινούριο τεχνικό, τον έλεγαν... Ζέλικο Ομπράντοβιτς!

Στον πρώτο ημιτελικό η Μπανταλόνα κέρδισε με 91-69 τη Εστουντιάντες ενώ στον δεύτερο η "πρωτάρα" Παρτιζάν κέρδισε το μεγάλο φαβορί, τη Φιλιπς Μιλάνο με 82-75! Έτσι στον τελικό η Μπανταλόνα θα αντιμετώπιζε την Παρτιζάν, με το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο να είναι οι Ισπανοί.

Όμως ο Πέτζα Ντανίλοβιτς με τη μεγαλειώδη εμφάνιση που πραγματοποίησε (σημείωσε 25 πόντους), αλλά και ο Σάσα Τζόρτζεβιτς με ένα απίστευτο τρίποντο 3΄΄ πριν το τέλος, έδωσαν τον τίτλο στην Παρτιζάν και έκαναν όλη την Ευρώπη να παραμιλάει! Η ομάδα του Βελιγραδίου κέρδισε με 71-70 την Μπανταλόνα και τα μωρά του Ομπράντοβιτς ένα κουβαρι μέσα στο γήπεδο πανηγύριζαν την κατάκτηση του πρωταθλήματος Ευρώπης.

Δείτε στιγμιότυπα από τον μεγάλο τελικό:

 

1993-ΦΑΛΗΡΟ-Λιμόζ

Το 1993 το φάιναλ φορ έχει έντονο ελληνικό χρώμα, αφενός διότι διεξάγεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο ΣΕΦ και αφετέτερου γιατί σε αυτό το φάιναλ φορ συμμετέχει και πάλι ελληνική ομάδα έπειτα από 3 χρόνια χωρίς... γαλανόλευκο χρώμα στην τελική φάση της Ευρωλίγκας! Μόνο που αυτή τη φορά η ομάδα που εκπροσωπεί τα ελληνικά χρώματα δεν λέγεται Άρης, αλλά ΠΑΟΚ. Εκτός του ΠΑΟΚ σε αυτό το φάιναλ φορ συμμετέχουν: η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπενετόν Τρεβίζο και η Λιμόζ.

Πέρα όμως από το γαλανόλευκο στοιχείο, αυτό το φάιναλ φορ περιλαμβάνει και το στοιχείο της έκπληξης! Έτσι και στους 2 ημιτελικούς κερδίζουν τα αουτσάιντερ, η Λιμόζ κερδίζει με 62-52 τη "βασίλισσα" Ρεάλ Μαδρίτης του Σαμπόνις (!), ενώ η Τρεβίζο κερδίζει το μεγάλο φαβορί του φάιναλ φορ, τον ΠΑΟΚ με 79-78 χάρις σε καλάθι του Μαουρίτσιο Ραγκάτι στο τέλος. Η εξαιρετική εμφάνιση των Πρέλεβιτς, Κλιφ Λέβινγκστον, Μπάρλοου και Κόρφα δεν φτανουν στον "δικέφαλο" του Βορρά για να δώσει το παρόν στον μεγάλο τελικό.

Ο ΠΑΟΚ κατέλαβε εν τέλει την τρίτη θεση, νικώντας στον μικρό τελικό με 76-70 τη Ρεάλ (Μπάρλοου 20, Κόρφας 16, Πρέλεβιτς 15 και Λέβινγκστον 11π και 10ρ έναντι 14 πόντων και 18 ριμπάουντ του Σαμπόνις) σε ένα ματς όπου οι οπαδοί των "ασπρόμαυρων" έκαναν αποχή λόγω της κακής διαιτησίας που αντιμετώπισε ο ΠΑΟΚ στον ημιτελικό. Βέβαια προτού αποφασίσουν να κάνουν αποχή, ανάρτησαν ένα πανό εναντίον της FIBA ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Στον μεγάλο τελικό η Λιμόζ έκανε την έκπληξη των εκπλήξεων, αφού νίκησε με 59-55 την Μπενετόν, χάρις στην σκληρή της άμυνα, αλλά και στους Μάικλ Γιάνγκ και Τζιμ Μπιλμπά, οι οποίοι σημείωσαν 18 και 15 πόντους αντίστοιχα!

Δείτε στιγμιότυπα από τον μεγάλο τελικό:

 

1994-ΤΕΛ ΑΒΙΒ- Μπανταλόνα

Εάν το φάιναλ φορ του 1993 ήταν το πρώτο, στο οποίο συμμετείχε ελληνική ομάδα που δεν λεγόταν... Άρης, το φάιναλ φορ του 1994 ήταν το πρώτο στο οποίο συμμετείχαν 2 ελληνικές ομάδες, οι οποίες μάλιστα ήταν και πρωτάρες σε φάιναλ φορ! Αναφέρομαι βεβαίως στους 2 "αιώνιους", Παναθηναϊκο και Ολυμπιακό, οι οποίοι συμμετείχαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε φάιναλ φορ, το 1994 στο Τελ Αβίβ. Εκτός βεβαίως των "αιωνίων" , την τετράδα του φάιναλ φορ συμπλήρωναν η Μπαρτσελόνα και η Μπανταλόνα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Στον πρώτο ημιτελικό ο Ολυμπιακός κέρδισε με 77-72 τον Παναθηναϊκό ( Πάσπαλι 22, Τάρπλεϊ 21- Βολκόφ 32), ενώ η Μπανταλόνα κέρδισε την Μπαρτσελόνα με 79-65 στον δεύτερο ημιτελικό (Τόμας Γιοφρέσα 21- Σαν Επιφάνιο 23). Έτσι το ζευγάρι του μεγάλου τελικού θα ήταν Ολυμπιακός-Μπανταλόνα και του μικρού, Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα.

Στον μικρό τελικό ο Παναθηναϊκός σκόρπισε τη Μπαρτσελόνα με 100-83 χάρις σε 30 πόντους του Νίκου Γκάλη, αλλά στον μεγάλο τελικό η κατάληξη δεν ήταν εξίσου ευτυχής και για τους "ερυθρόλευκους". Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε στον αγωνιστικό χώρο μέχρι το 30΄, αλλά κάπου εκεί οι Πειραιωτες έπαθαν μπλακ άουτ, η Μπανταλόνα άρχισε να μειώνει διαρκώς τη διαφορά και στην τελευταία φαση του ματς ο Κορνέλιους Τόμπσον ευστόχησε σε τρίποντο, χαρίζοντας το τρόπαιο στην Μπανταλόνα και βυθίζοντας παράλληλα στην απογοήτευση τους "ερυθρόλευκους". Πάντως η συμμετοχή του Ολυμπιακού στον τελικό του φάιναλ φορ του ΄94 ήταν η πρώτη συμμετοχή ελληνικής ομάδας σε τελικό Ευρωλίγκας.

Δείτε στιγμιότυπα από τον τελικό:

 

1995-ΣΑΡΑΓΟΣΑ-Ρεάλ Μαδρίτης

Το 1995 το φάιναλ φορ διεξάγεται στην Ισπανία και πιο συγκεκριμένα στη Σαραγόσα. Οι 2 "αιώνιοι" είναι και πάλι εκεί, ομως αυτή τη φορά το κουαρτέτο δεν κλείνει η Μπανταλόνα και η Μπαρτσελόνα, αλλά η πρωταθλήτρια Ευρώπης του 1993, Λιμόζ και η Ρεάλ Μαδρίτης. Εκτός των Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού για δευτερη σερί χρονιά σε φάιναλ φορ είναι και ο Ζέλικο Oμπράντοβιτς, ο οποίος το προηγούμενο καλοκαίρι είχε κάνει το μεγάλο βήμα από τη Μπανταλόνα στη Ρεάλ.

Στον ένα ημιτελικό η Ρεάλ κερδίζει άνετα τη Λιμόζ με 62-49, αποδεικνύνοντας ότι δεν σκοπεύει να μην διεκδικήσει μία διοργάνωση που διεξάγεται στη χώρα της, ενώ στον άλλο ημιτελικό ο Ολυμπιακός κερδίζει τον Παναθηναϊκό με 58-52 (σε έναν αγώνα που θυμίζει επανάληψη του ημιτελικού της προηγούμενης σεζόν ανάμεσα στις 2 ομάδες).

Στον μικρό τελικό ο Παναθηναϊκός κερδίζει άνετα τη Λιμόζ με 91-77, παρά την απουσία του Παναγιώτη Γιαννάκη λόγω τραυματισμού, ενώ στον μεγάλο τελικό ο Ολυμπιακός γνωρίζει την ήττα από τους Μαδριλένους με 73-61, χάρις κυρίως στην πολύ έξυπνη αμυντική τακτική, με την οποία παρέταξε τη Ρεάλ ο Ομπράντοβιτς. Οι "ερυθρόλευκοι" χάνουν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά την ευκαιρία να αποτελέσουν την πρώτη ελληνική ομάδα που θα σκαρφαλώσει στην κορυφή της Ευρώπης, ενώ ο Σέρβος τεχνικός εξελίσσεται σε "δήμιο" τους.

Δείτε τα στιγμιότυπα του τελικού:

 

1996-ΠΑΡΙΣΙ-Παναθηναϊκός

Το φάιναλ φορ του 1996 έγινε στο Παρίσι και ήταν σημαδιακό για ολόκληρο το ελληνικό μπάσκετ! Ο λόγος; Μα φυσικά το γεγονός ότι εκείνη τη χρονιά η κορυφή της Ευρωλίγκας βάφτηκε επιτέλους "γαλανόλευκη", καθώς ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το πρωτάθλημα Ευρώπης, το πρώτο όπως θα αποδεικνυόταν στο μέλλον από πολλά ακόμα πρωταθλήματα Ευρώπης που θα ακολουθούσαν! Αυτό το τρόπαιο πανηγυρίστηκε έξαλλα σε ολόληρη την Ελλάδα και όχι άδικα, καθώς χρειάστηκαν 4 αποτυχημένοι ελληνικοί ημιτελικοί (Άρης 1988, 1989, 1990-ΠΑΟΚ 1993) και 2 αποτυχημένοι ελληνικοί τελικοί (Ολυμπιακός 1994, 1995), προκειμένου να καταφέρει ο Παναθηναϊκός το 1996 να φέρει την κούπα της Ευρωλίγκας στα πάτρια εδάφη!

Στο φάιναλ φορ, εκτός του Παναθηναϊκού, συμμετείχε η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η Ρεάλ Μαδρίτης του Ομπράντοβιτς και η Μπαρτσελόνα του Καρνισόβας, όπως γίνεται λοιπόν καταννοητό οι μάχες που θα ακολουθούσαν προμηνύονταν ομηρικές! Στον πρώτο ημιτελικό ο Παναθηναϊκός είδε τον Ντομινίκ Ουίλκινς να παρουσιάζει ένα μικρό δείγμα των απίστευτων ικανοτήτων του και να δίνει στους "πράσινους" την πρόκριση επί της ΤΣΣΚΑ με 81-71, ενώ στον δεύτερο ημιτελικό ο Αρτούρας Καρνισόβας έκανε την Ρεάλ των Σάβιτς και Αρλάουκας να μοιάζει μικρή ομάδα! Αποτέλεσμα της εξαιρετικής εμφάνισης του Καρνισόβας ήταν, η Μπαρτσελόνα να κερδίσει τους "Μαδριλένους" με 76-66 και να προκριθεί στον τελικό, ο οποίος προδιαγραφόταν ιστορικός.

Στον τελικό ο Παναθηναϊκός έδειχνε καλύτερος από τη Μπαρτσελόνα και το τρόπαιο φαινόταν να "πρασινίζει", αλλά η ομάδα του Γιαννάκη, όπως και ο Ολυμπιακός το 1994 με την Μπανταλόνα έπαθε στα τελευταία λεπτά μπλακ άουτ! Έτσι στην τελευταία φάση του αγώνα ο αρχηγός των "πρασίνων" έχασε την μπάλα μέσα από τα χέρια του και ο Μοντέρο έφυγε στην αντεπίθεση για το λέι απ, ενώ το σκορ ήταν 67-66 υπέρ του Παναθηναϊκού. Τότε λοιπόν συνεβη το... θαύμα, ο Βράνκοκοβιτς με σπριντ που θα ζήλευε ακόμα και ο Γιουσέιν Μπολτ έφυγε από την επίθεση του Παναθηναϊκού γύρισε στην άμυνα και με μία καταπληκτική τάπα έκοψε τον Μοντέρο και τα όνειρα της Μπαρτσελόνα για τον τίτλο... Ο Παναθηναϊκός ήταν πρωταθλητής Ευρώπης, όπως έλεγε και η τρεμάμενη από συγκίνηση φωνή του εκφωνητή του αγώνα!

Ο Παναθηναϊκός των Ουίλκινς, Γιαννάκη, Αλβέρτη, Οικονόμου, Βράνκοβιτς και Κόρφα είχε κερδίσει στον τελικό την Μπαρτσελόνα του Καρνισόβας, του Χιμένεθ, του Μαρτίνεθ, του Γκαλιλέα και του Μοντέρο στον κορυφαίο ίσως τελικό της Ευρωλίγκας όλων των εποχών...

Δειτε τα στιγμιότυπα του τελικού:

Η ανατριχιαστική περιγραφή του ρεπόρτερ της κρατικής τηλεόρασης στα τελευταία δευτερόλεπτα και η απάντηση του Φίλιππου Συρίγου στα παράπονα της Μπαρτσελόνα περί αντικανονικού κόψιματος του Βράνκοβιτς:

 

1997-ΡΩΜΗ-Ολυμπιακός

Aφού λοιπόν ο Παναθηναϊκός έκανε την αρχή με το πρώτο ευρωπαϊκό το '96, ο Ολυμπιακός πήρε τη σκυτάλη στη Ρώμη το 1997, φέρνοντας το δεύτερο συνεχόμενο ευρωπαϊκό στην Ελλάδα! Τρίτη και φαρμακερή όπως θα μπορούσε να πει κάποιος, καθώς μετά από 2 χαμένους τελικούς (το ΄94 από τη Μπανταλόνα και το ΄95 από τη Ρεάλ), η ιστορία χρώσταγε στους "ερυθρόλευκους" ένα πρωτάθλημα Ευρώπης. Σε αυτό το φάιναλ φορ στην "Αιώνια Πόλη", εκτός του Ολυμπιακού συμμετείχε η "συνήθης ύποπτη" σε τελική φάση ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Μπαρτσελόνα και οι "πρωτάρες" Ολίμπια Λιουμπλιάνας και Βιλερμπάν.

Στον πρώτο ημιτελικό οι "ερυθρόλευκοι" δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερο πρόβλημα από την Ολίμπια Λουμπλιάνας και επικράτησαν με 74-65, με τον Ντέιβιντ Ρίβερς να κάνει "όργια", σημειώνοντας 28 πόντους! Στον δεύτερο ημιτελικό η Μπαρτσελόνα δυσκολεύτηκε πιο πολύ από ότι αναμενόταν κόντρα στη Βιλερμπάν, αλλά εν τέλει επικράτησε της γαλλικής ομάδας με 77-70. Έτσι στον τελικό θα συγκρούοταν ο Ολυμπιακός με τη Μπαρτσελόνα.

Ο μεγάλος τελικός ήταν ντέρμπι για ένα ημίχρονο, καθώς οι "μπλαουγκράνα" στα πρώτα 20΄της αναμέτρησης παρέμεναν κοντά στο σκορ και έδειχναν ικανοί να χτυπήσουν το παιχνίδι, όμως στο δεύτερο μισό ποιος είδε τον Ρίβερς και δεν τον φοβήθηκε! Ο Αμερικανός γκαρντ με 26 πόντους, έκανε “σμπαράλια” την άμυνα των Καταλανών, χαρίζοντας με αυτόν τον τρόπο μία επιβλητική νίκη στους Πειραιώτες απέναντι στην Μπαρτσελόνα με 73-58 και μαζί το το τρόπαιο.

Δείτε στιγμιότυπα από τον μεγάλο τελικό:

1998-ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ-Κίντερ Μπολόνια

Είχαμε δει σε φάιναλ φορ τον Άρη, είχαμε δει τον ΠΑΟΚ, είχαμε δει τον Παναθηναϊκό αλλά και τον Ολυμπιακό και όμως, δεν είχαμε δει μία πολύ μεγάλη ελληνική ομάδα, την ΑΕΚ! Έτσι στο φαίναλ φορ της Βαρκελώνης το 1998 ήρθε η σειρά της "Ένωσης" να διεκδικήσει τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Στο ίδιο φάιναλ φορ εκτός της ΑΕΚ το παρόν έδωσε η Κίντερ Μπολόνια των Σάβιτς, Ντανίλοβιτς, Ριγκοντό, Σκονοκίνι και Νεστέροβιτς, η πρωταθλήτρια Ευρώπης του 1992, Παρτιζάν και η Μπενετόν Τρεβίζο του Ομπράντοβιτς.

Στον πρώτο ημιτελικό η ΑΕΚ κέρδισε την Μπενετόν με 69-66, παίρνοντας με αυτόν τον τρόπο την πρόκριση για τον μεγάλο τελικό. Από τους νικητές ξεχώρισαν ο Άντερσον με 21 πόντους και ο Αλεξάντερ με 13, ενώ παράλληλα αυτή η νίκη της "Ένωσης" αποτελούσε και μία προσωπική νίκη του Γιάννη Ιωαννίδη, απέναντι στον Ομπράντοβιτς, από τον οποίο ο "ξανθός" πήρε τη ρεβάνς για τις ήττες του στους τελικούς των φάιναλ φορ του 1994 και του 1995! Στον δεύτερο ημιτελικό η Κίντερ διέλυσε την Παρτιζαν με 83-61 και έτσι το μεγάλο φαβορί, η Κίντερ Μπολόνια και το μεγάλο αουτσάιντερ, η ΑΕΚ θα μονομαχούσαν για το τρόπαιο στον τελικό!

Στον αδιάφορο μικρό τελικό η Μπενετόν κέρδισε με 96-89 την Παρτιζάν, ενώ στον μεγάλο τελικό πραγματοποιήθηκε το χειρότερο παιχνίδι όλων των εποχών. Η Κίντερ δεν είχε καμία διάθεση να παίξει επιθετικό μπάσκετ, αλλά ήθελε να παίξει... ξύλο στην άμυνα και η ΑΕΚ, μην αντέχοντας το σκληρό (στα όρια του αντιαθλητικού) παιχνίδι των Ιταλών έχασε με κατεβασμένα τα χέρια, 58-44. Οι μόλις 44 πόντοι που σημείωσαν οι "κιτρινόμαυροι" αποτέλεσε και αποτελεί αρνητικό ρεκόρ επίτευξης πόντων σε τελικό, ενώ ο αρχηγός της ΑΕΚ, Μπάνε Πρέλεβιτς στη 2η του συμμετοχή σε φάιναλ φορ (ειχε ξανασυμμετάσχει με τον ΠΑΟΚ το 1993) δεν κατάφερε ούτε αυτή τη φορά να σηκώσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης.

Δείτε τα στιγμιότυπα του τελικού:

 

1999-ΜΟΝΑΧΟ-Ζαλγκίρις Κάουνας

Το 1999 το φάιναλ φορ γινόταν στο Μόναχο και ο Ολυμπιακός 2 χρόνια μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος Ευρώπης ξαναέδινε το παρόν, προκειμένου να επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης. Εκτός του Ολυμπιακού στο Μόναχο βρισκόταν επίσης η Κίντερ Μπολόνια, η συμπολίτισσα της, Τιμσίστεμ Μπολόνια και η έκπληξη της διοργάνωσης, Ζαλγκίρις Κάουνας. Στον πρώτο ημιτελικό σημειώθηκε η πρώτη έκπληξη εκείνης της διοργάνωσης, καθώς το αουτσάιντερ, Ζαλγκίρις Κάουνας συνέτριψε τον Ολυμπιακό με 87-71, αφήνοντας ολόκληρη την Ευρώπη, άφωνη! Στον δεύτερο ημιτελικό, από την άλλη δεν συνέβη καμία απολύτως έκπληξη και το μεγάλο φαβορί, Κίντερ επικράτησε της συμπολίτισσας της, Τιμσίστεμ με 62-57. Έτσι λοιπόν ο επερχόμενος τελικός άρχισε να θυμίζει το ΄98, όταν το φαβορί Κίντερ αντιμετώπισε το αουτσάιντερ, ΑΕΚ και κέρδισε εύκολα. Σχεδόν όλοι θεωρούσαν πρωταθλήτρια Ευρώπης την Κίντερ, πριν καν ξεκινήσει το ματς, αλλά η Ζαλγκίρις δεν είχε πει την τελευταία της λέξη... Στον μικρό τελικό, το απόγευμα της Κυριακής, ο Ολυμπιακός, αν και απογοητευμένος από το γεγονός ότι δεν θα βρισκόταν στον μεγάλο τελικό, κέρδισε την Τιμσίστεμ με 74-63. Στον μεγάλο τελικό η Κίντερ μπήκε δυνατά στο ματς, ευτύχησε να έχει τον Ριγκοντό σε μεγάλη μέρα (27 πόντοι), αλλά, η Ζαλγκίρις δεν παρέδιδε τα όπλα και όχι μόνο αυτό, αλλά οι Μπούι (17 πόντοι) και Έντνι (14 πόντοι) σκόραραν ακατάπαυστα και οι Λιθουανοί διεκδικούσαν τον τίτλο στα ίσια. Εν τέλει το θαύμα ολοκληρώθηκε, η Ζαλγκίρις επικράτησε της Κίντερ με 82-74 και πήρε το πρωτάθλημα Ευρώπης! Το πιο όμως εντυπωσιακό στοιχείο της «σταχτοπούτας» Ζαλγκίρις του Καζλάουσκας ήταν ότι πήρε τον τίτλο, παίζοντας πιθανότατα το πιο θεαματικό μπάσκετ όλων των εποχών! Ενώ παράλληλα κατάφερε να ξορκίσει μετά από 6 χρόνια το φάντασμα του άθλιου «αντιμπάσκετ» της Λιμόζ του ΄93, αποδεικνύοντας ότι μία «μικρή» ομάδα μπορεί να πάρει τον τίτλο, χωρίς υποχρεωτικά να σκοτώνει το θέαμα…

Δείτε τα στιγμιότυπα του τελικού:

2000-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-Παναθηναϊκός

Το 2000 το φάιναλ φορ γινόταν στη Θεσσαλονίκη και για την ακρίβεια στο ολοκαίνουριο κλειστό της Πυλαίας. Σε αυτό το φάιναλ φορ ο Παναθηναϊκός επέστρεφε σε τελική φάση Ευρωλίγκας μετά από 4 χρόνια, ενώ εκτός του Παναθηναϊκού στη συμπρωτεύουσα ήταν η Μακάμπι Τελ Αβίβ του Πίνι Γκερσον, η Εφές Πίλσεν και η Μπαρτσελόνα του «δικού» μας, Ευθύμη Ρεντζιά. Αυτό το φάιναλ φορ έμεινε γνωστό ως το φάιναλ φορ των διενέξεων και των επεισοδίων, καθως υπήρχαν παράπονα από τους Έλληνες πως η FIBA έδωσε περισσότερα εισιτήρια στους οπαδούς της Μακάμπι Τελ Αβίβ (οι οποίοι πάντα κατά διαβολικό τρόπο καταφέρνουν να είναι περισσότεροι στην τελική φάση της Ευρωλίγκας), ενώ παράλληλα πολλά αμάξια με αθηναϊκές πινακίδες έγιναν παρανάλωμα του πυρός εξαιτίας του απύθμενου μίσους μερικών οπαδών ομάδων της Θεσσαλονίκης! Στον πρώτο ημιτελικό ο Παναθηναϊκός επικράτησε της Εφές Πίλσεν των Μουλαομέροβιτς και Τούρκογλου με 75-69, χάρις σε 22 πόντους του Μποντιρόγκα και 15 του Ρέμπρατσα, ενώ στον δεύτερο ημιτελικό η Μακάμπι είδε τον Χάφμαν να είναι σε καταπληκτική μέρα( (24 πόντοι) και διέλυσε τη Μπαρτσελόνα με 65-51. Στον τελικό της Κυριακής, ο Ρέμπρατσα ήταν ασταμάτητος (20 πόντοι), ο Κάτας εκτελούσε από παντού την ομάδα της καρδιάς του (17 πόντοι) και έτσι ο Παναθηναϊκός θα επικρατούσε με 73-67 της Μακάμπι και θα στεφόταν για δεύτερη φορά στην ιστορία του, πρωταθλητής Ευρώπης! To δεύτερο αστέρι, μόλις είχε μπει στη φανέλα..!

Δείτε τα τελευταία λεπτά του τελικού: